Wydawca treści
ŁOWIECTWO
Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.
Przeczytaj więcej o łowiectwie w polsce
Na terenie Nadleśnictwa Olsztyn znajduje się 9 obwodów łowieckich, z których osiem należy do kół łowieckich : „Żubr", „Głuszec", „Olszynka", "Łoś", "Świt", i "Kaczor", a jeden jest Ośrodkiem Hodowli Zwierzyny.
W OHZ nr 241, o pow. 10446 ha największe populacje reprezentują jelenie, dziki, sarny, a wśród zwierzyny drobnej zające, jenoty, borsuki, lisy i kaczki. Z gatunków dzikiej zwierzyny rzadziej spotykanych pojedynczo występują : wilk, jarząbek, łoś. Większą część obwodu stanowi jeden kompleks leśny z licznymi matecznikami jeleni. Obrzeża lasów okolone są polami uprawnymi stanowiącymi bogatą bazę żerową (pszenica, bobik, kukurydza), a liczne cieki i zbiorniki wodne zapewniają obfite zaopatrzenie w wodę.
Stany zwierzyny utrzymywane są w zagęszczeniu odpowiadającym pojemności obwodu, a po wykonywanych odstrzałach obserwuje się stale wzrastającą jej kondycję.
Większość zwierzyny trofealnej jest pozyskiwana przez myśliwych „dewizowych", ale również polskich.
Obwód bogato wyposażono w urządzenia łowieckie, a dzięki bogatej bazie pokarmowej i dokarmianiu zwierzyna jest w bardzo dobrej kondycji.
Nadleśnictwo zachowuje również dobrą współpracę z myśliwymi. W Leśnictwie Mazuchy istnieje Ośrodek Doskonalenia Umiejętności Psa Myśliwskiego. Upowszechniana jest w nim kultura i tradycja łowiecka. Cyklicznie odbywają się w nim pokazy i konkursy psów.
Dużym problemem jest obecność dwóch ruchliwych tras przecinających kompleks leśny i dosyć częste w związku z tym upadki zwierzyny w wyniku kolizji z pojazdami. Dla zwierzyny drobnej oraz saren największym zagrożeniem są wałęsające się psy. Natomiast bliskie sąsiedztwo miasta Olsztyn powoduje dużą penetrację lasów, zwłaszcza w okresie lata i grzybobrania.
Regulamin Organizacyjny Ośrodka Hodowli Zwierzyny w Nadleśnictwie Olsztyn
Szkody łowieckie: wnioski o szacowanie szkód łowieckich składać należy do zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego tj.:
- wnioski dotyczące szkód na terenie Ośrodka Hodowli Zwierzyny Nadleśnictwa Olsztyn, składać należy do biura Nadleśnictwa, Zazdrość 3, 10-687 Zazdrość
- wnioski dotyczące szkód na terenie dzierżawionym przez Koła Łowieckie - do siedziby odpowiedniego Koła Łowieckiego.
Wzór wniosku o szacowanie szkód łowieckich
Najnowsze aktualności
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów w Nadleśnictwie Olsztyn
Wspólnymi siłami pracowników Nadleśnictwa Olsztyn, Fundacji Nexus, Fundacji Warneland, Fundacji Polish Preppers, Stowarzyszenia Nasze Jakubowo, Studia Ruchome Obrazki oraz Klubu Sportowego Warmia Active powstało dziś w Leśnictwie Zazdrość hibernakulum dla płazów.
Co to jest to tajemnicze hibernakulum?
To nic innego jak zimowa kryjówka dla płazów, czyli zimowisko. Płazy to zwierzęta zmiennocieplne, które dostosowują temperaturę swego ciała do otoczenia. Dlatego w zimie przechodzą w stan odrętwienia, czyli hibernacji. Jako miejsca zimowania wykorzystują przede wszystkim naturalne zagłębienia, norki, wykroty, sterty gałęzi i przestrzenie między korzeniami drzew, które, osłonięte dodatkowo roślinnością i opadłymi liśćmi, zapewniają im ochronę.
Skąd pomysł na taką inicjatywę?
W ostatnich latach daje się wyraźnie zaobserwować spadek liczebności płazów. Przyczyn jest wiele, m.in. zmiany środowiska spowodowane przez człowieka, a zwłaszcza niszczenie i likwidacja zbiorników wodnych (które stanowią ich miejsca rozrodu), zanieczyszczenie wód oraz ruch samochodowy.
Bywa jednak i tak, że nawet wybrane przez płazy zimowisko, może się okazać dla nich śmiertelną pułapką. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy płazy nie mogą się wydostać z kryjówki, do której weszły jeszcze jesienią. Płazy wpadają czasem do obiektów odwodnieniowych — studzienek i kolektorów kanalizacyjnych, różnorodnych konstrukcji o stromych ścianach, w tym na przykład zbiorników wodnych o stromych lub nawet pionowych brzegach, niezabezpieczonych wykopów, umocnionych betonem rowów, osadników, studni czy basenów. Dlatego z inicjatywy Fundacji Nexus postanowiliśmy stworzyć płazom bezpieczne schronienia na zimowy czas.
Gdzie powstało hibernakulum?
Zimowisko zostało utworzone blisko zbiornika wodnego w Leśnictwie Zazdrość, żeby jak najbardziej ułatwić płazom dostęp do tego schronienia.
Jak zbudować hibernakulum?
Zasadniczą cześć zimowiska stanowi pryzma zbudowana z naturalnych materiałów posadowiona w niezbyt głębokim wykopie (lub w istniejącym naturalnym zagłębieniu). Poszczególne warstwy stanowią (od dołu): żwir, kamienie, pnie, konary i gałęzie, tkanina jutowa lub inna z naturalnego materiału, liście, drobne gałęzie, ziemia z wykopu i na koniec opcjonalnie warstwa roślinności.
Im większe hibernakulum, tym lepiej – w większym zimowisku będą panować stabilniejsze warunki. Ścianki powinny być łagodne, aby umożliwić płazom wejście i wyjście z kryjówki. Nie należy upychać poszczególnych elementów zbyt gęsto, płazy powinny mieć swobodny dostęp do zimowiska, szczególnie od strony zbiornika wodnego, ale przestrzenie w zimowisku nie powinny być większe niż ok. 10 cm średnicy, wtedy zimowisko nie ulegnie wychłodzeniu.
Przypomnijmy, że wszystkie gatunki herpetofauny, czyli płazów i gadów, są w Polsce pod ochroną!
