Asset Publisher
REZERWATY PRZYRODY
Rezerwaty to wydzielone obszary o szczególnych wartościach przyrodniczych, zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym. Ogranicza się tam gospodarkę leśną. Rezerwaty stanowią 1,6 proc. powierzchni lasów zarządzanych przez LP.
Na terenie Nadleśnictwa Olsztyn utworzono dwa rezerwaty:
REZERWAT „JEZIORO KOŚNO"
Położony jest w południowej części Nadleśnictwa niedaleko wsi Purda. W rezerwacie tym chronimy wyjątkowe walory krajobrazowe jeziora i otaczających go drzewostanów.
Jezioro Kośno ma ok. 6 km długości i 44, 5 m głębokości, jego brzegi są stromo uformowane przez lodowiec. Dno jeziora pokrywają łąki ramienicowe, a przy jego brzegach można spotkać chronione gatunki takie jak: grążele żółte i grzybienie białe. W drzewostanach rezerwatu króluje sosna z domieszkami świerka, brzozy, dębu, lipy, klonu i graba. W lasach otaczających jezioro występuje również wiele ciekawych gatunków roślin – widłak jałowcowaty, widłak goździsty, zimoziół północny, pomocnik baldaszkowaty, bagno zwyczajne.
Rezerwat jest położony w dużym kompleksie leśnym, a jezioro stanowi miejsce polowań ptaków drapieżnych, a wśród nich: rybołowa, błotniaka stawowego, kobuza, jastrzębia i myszołowa zwyczajnego. Również inne ptaku upodobały sobie teren rezerwatu – wiele gatunków kaczek, perkozy, łabędzie i kormorany. Na niebie można też zobaczyć czasem bielika.
Z myślą o turystach powstała w 1995 roku ścieżka przyrodniczo-leśna o długości 15 km, biegnąca wokół jeziora i zaprojektowana tak, aby ukazać największe walory przyrodnicze rezerwatu.
REZERWAT „LAS WARMIŃSKI"
Rezerwat obejmuje duży fragment Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej oraz przełom doliny Łyny poniżej Jeziora Łańskiego z Jeziorem Ustrych. Na terenie Nadleśnictwa Olsztyn znajduje się ok. 30 ha wycinek tego pięknego obszaru. Rosną tam bogate drzewostany na wilgotnych, a nawet podmokłych i bagiennych siedliskach.
Asset Publisher
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów w Nadleśnictwie Olsztyn
Wspólnymi siłami pracowników Nadleśnictwa Olsztyn, Fundacji Nexus, Fundacji Warneland, Fundacji Polish Preppers, Stowarzyszenia Nasze Jakubowo, Studia Ruchome Obrazki oraz Klubu Sportowego Warmia Active powstało dziś w Leśnictwie Zazdrość hibernakulum dla płazów.
Co to jest to tajemnicze hibernakulum?
To nic innego jak zimowa kryjówka dla płazów, czyli zimowisko. Płazy to zwierzęta zmiennocieplne, które dostosowują temperaturę swego ciała do otoczenia. Dlatego w zimie przechodzą w stan odrętwienia, czyli hibernacji. Jako miejsca zimowania wykorzystują przede wszystkim naturalne zagłębienia, norki, wykroty, sterty gałęzi i przestrzenie między korzeniami drzew, które, osłonięte dodatkowo roślinnością i opadłymi liśćmi, zapewniają im ochronę.
Skąd pomysł na taką inicjatywę?
W ostatnich latach daje się wyraźnie zaobserwować spadek liczebności płazów. Przyczyn jest wiele, m.in. zmiany środowiska spowodowane przez człowieka, a zwłaszcza niszczenie i likwidacja zbiorników wodnych (które stanowią ich miejsca rozrodu), zanieczyszczenie wód oraz ruch samochodowy.
Bywa jednak i tak, że nawet wybrane przez płazy zimowisko, może się okazać dla nich śmiertelną pułapką. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy płazy nie mogą się wydostać z kryjówki, do której weszły jeszcze jesienią. Płazy wpadają czasem do obiektów odwodnieniowych — studzienek i kolektorów kanalizacyjnych, różnorodnych konstrukcji o stromych ścianach, w tym na przykład zbiorników wodnych o stromych lub nawet pionowych brzegach, niezabezpieczonych wykopów, umocnionych betonem rowów, osadników, studni czy basenów. Dlatego z inicjatywy Fundacji Nexus postanowiliśmy stworzyć płazom bezpieczne schronienia na zimowy czas.
Gdzie powstało hibernakulum?
Zimowisko zostało utworzone blisko zbiornika wodnego w Leśnictwie Zazdrość, żeby jak najbardziej ułatwić płazom dostęp do tego schronienia.
Jak zbudować hibernakulum?
Zasadniczą cześć zimowiska stanowi pryzma zbudowana z naturalnych materiałów posadowiona w niezbyt głębokim wykopie (lub w istniejącym naturalnym zagłębieniu). Poszczególne warstwy stanowią (od dołu): żwir, kamienie, pnie, konary i gałęzie, tkanina jutowa lub inna z naturalnego materiału, liście, drobne gałęzie, ziemia z wykopu i na koniec opcjonalnie warstwa roślinności.
Im większe hibernakulum, tym lepiej – w większym zimowisku będą panować stabilniejsze warunki. Ścianki powinny być łagodne, aby umożliwić płazom wejście i wyjście z kryjówki. Nie należy upychać poszczególnych elementów zbyt gęsto, płazy powinny mieć swobodny dostęp do zimowiska, szczególnie od strony zbiornika wodnego, ale przestrzenie w zimowisku nie powinny być większe niż ok. 10 cm średnicy, wtedy zimowisko nie ulegnie wychłodzeniu.
Przypomnijmy, że wszystkie gatunki herpetofauny, czyli płazów i gadów, są w Polsce pod ochroną!
