Asset Publisher Asset Publisher

OBIEKTY EDUKACYJNE

 

WIEŻA OBSERWACYJNO - WIDOKOWA NAD JEZIOREM KIELARSKIM

Widok z wieży rozpościera się na jezioro, okoliczne pola i lasy. Projekt powstał w 2013 roku. Ma na celu kształtowanie świadomości ekologicznej społeczeństwa, zwrócenie uwagi na piękno przyrody. Bezpośredni, bliski kontakt z naturą pozwala pogłębiać wiedzę przyrodniczą oraz nabywać prawidłowego stosunku do środowiska naturalnego. Płytkie jezioro obficie porośnięte roślinnością, niedostępne brzegi zajęte przez bagniska i trzęsawiska - to  doskonale miejsce występowania ciekawej awifauny oraz odpowiedni biotop zwierząt leśnych. Wieża  usytuowana została w finalnej części ścieżki przyrodniczo - leśnej "Zazdrość". Z tej racji  jest miejscem chętnie odwiedzanym przez turystów i miłośników przyrody, korzystających ze ścieżki .

Wieża stanowi istotny element podnoszący walory turystyczne okolicy. Służy jako idealne miejsce spotkań edukacyjnych z uczniami okolicznych placówek oświatowych. Projekt w dużym stopniu wspiera  ruch turystyczny nasilony w tym regionie ze względu na bezpośrednie sąsiedztwo miasta. Jego scentralizowanie przyczynia się do zmniejszenia presji na środowisko przyrodnicze.


 

ŚCIEŻKI PRZYRODNICZO-LEŚNE

Na terenie Nadleśnictwa Olsztyn znajdują się 4 ścieżki przyrodnicze.  Skoncentrowanie ruchu turystycznego w określonych miejscach w dużym stopniu zapobiega to szkodnictwu leśnemu, pomaga optymalnie wykorzystać funkcje lasu, stwarza możliwość ochrony przyrody i ochrony przeciwpożarowej lasu. Usytuowano je niedaleko Olsztyna, w takich miejscach, by prezentowały w dostępny sposób bogactwo krajobrazowe regionu i dobrze służyły szeroko rozumianej edukacji. Korzysta z nich lokalne społeczeństwo tj. mieszkańcy okolicznych miejscowości i miasta Olsztyna, którzy preferują zarówno wycieczki piesze jak i rowerowe. Ścieżki są również idealnym miejscem spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu również dla dzieci ze szkół i przedszkoli.

 

Ścieżka przyrodniczo - leśna  „Mendryny"

Długość: ok. 3,6 kilometra

Początek: obok Leśniczówki Mendryny.

Około 16 km od Olsztyna, niedaleko od ścieżki „jezioro Kośno" w pobliskim Leśnictwie Mendryny położona jest następna leśna ścieżka dydaktyczna. Jej trasa rozpoczyna się i kończy obok samej Leśniczówki. Wzdłuż szlaku o długości 3,6 km rozmieszczonych jest 10 tablic, omawiających w sposób maksymalnie przekrojowy zagadnienia dotyczące gospodarki leśnej. Prezentują one następujące tematy:

  • Drewno jako element środowiska przyrodniczego i jego znaczenie dla życia na ziemi,

  • Metody ochrony Lasy,

  • Typy siedliskowe lasu,

  • Historia życia drewna na przykładzie jego przekroju poprzecznego,

  • Fazy rozwojowe drzewostanu i zabiegi z zakresu hodowli, ochrony lasu i pozyskania drewna,

  • Zalety stosowania drewna,

  • Przykłady szkodliwej działalności człowieka w lesie,

  • Rola leśników w cyklu produkcyjnym lasu,

  • Przykłady nisz ekologicznych,

  • Budowa pionowa drzewostanu.

Prezentowana tematyka dostępna na ścieżce ma za zadanie przybliżyć osobom zwiedzającym zagadnienia dotyczące leśnictwa oraz umożliwić bliższe poznanie procesów rządzących środowiskiem leśnym.

Od roku 2007 przy ścieżce można podziwiać zbiornik małej retencji o powierzchni około 5 ha, dzięki któremu znacznie wzbogacone zostało środowisko fauny i flory.

Obok Leśniczówki znajduje się miejsce postoju pojazdów oraz wiata, przy której , za zgodą gospodarza, można rozpalić ognisko.
Kontakt: Leśniczy Piotr Gołaszewski, tel. 089/512 22 83

 

Ścieżka dydaktyczna  „Dąbrówka"

Długość: ok. 1 kilometra

Początek: Leśniczówka Dąbrówka.

Przy ścieżce zainstalowano tablice dydaktyczne o tematyce:

  • poradnik leśnego wędrownika,

  • nasze drzewa leśne,

  • wędrówki drzew (nasiona),

  • powalone drzewo,

  • ochrona lasu,

  • budowa mrowiska,

  • chrust,

  • grzyby naszych lasów,

  • zwierzęta leśne,

  • łąka śródleśna,

  • plantacja choinkowa.

Na terenie ścieżki o długości około 1 km znajduje się wiata gdzie można odpocząć i za zgodą gospodarza rozpalić ognisko.
Kontakt: Leśniczy Jarosław Sikorski, tel. 089/513 03 91

 

 

Ścieżka przyrodniczo - leśna „ Jezioro Kośno"

Długość: ok. 15 kilometrów

Początek: obok mostu na rzece Koszenka.

 

Cechy krajobrazowe, bliskość dużej aglomeracji miejskiej oraz dobrze rozwinięta infrastruktura komunikacyjna sprawiają, że turyści chętnie odwiedzają kompleksy leśne Nadleśnictwa Olsztyn. Atrakcyjnym miejscem wypoczynku jest Jezioro Kośno, położone  przy trasie Olsztyn - Szczytno w odległości 19 km od Olsztyna.

Jezioro wraz z przyległymi lasami wchodzi w skład Rezerwatu Krajobrazowego, którego zadaniem jest ochrona i zachowanie swoistych cech krajobrazu Pojezierza Olsztyńskiego.

Usytuowanie głównej osi zbiornika w kierunku północno - południowym, wysokie brzegi porośnięte wysokopiennym lasem i znaczna jego głębokość (maksymalna 44,5 m) powodują, że Jezioro wydaje się nieco tajemnicze i groźne.

Z myślą o turystach powstała w 1995 roku ścieżka przyrodniczo-leśna, biegnąca wokół jeziora, zaprojektowana tak aby ukazać największe walory przyrodnicze rezerwatu.

Na trasie ścieżki napotkamy dwadzieścia tablic informacyjnych, poświęconych charakterystyce niektórych gatunków roślin i zwierząt, które możemy napotkać na trasie wędrówki. .

Podczas spacerów często można spotkać dzikie zwierzęta: jelenie, sarny, dziki, lisy, zające, borsuki, kuny a nawet łosie i wilki.

Największym bogactwem Rezerwatu jest ptactwo wodne, od najliczniej występujących kaczek (krzyżówka, cyranka, cyraneczka, krakwa, podgorzałka, głowienka, gągoł), perkozów (dwuczuby, rdzawoszyi, perkozek), łabędzi, kormoranów, czapli itp., po tak rzadkie jak orzeł bielik czy rybołów, które niejednokrotnie można obserwować podczas wieczornych połowów na jeziorze.

Ponieważ ścieżka ma długość około 15 kilometrów, pokonanie jej w całości wymaga choćby minimalnego przygotowania kondycyjnego, ale można ją również pokonać na rowerze. Dwa punkty widokowe (w części północnej i południowej) pozwalają odpocząć i nacieszyć oczy pięknem tego niezwykłego jeziora. Dla turystów zmotoryzowanych przygotowano przy drogach  trzy miejsca postoju pojazdów.
Uwaga: w związku z tym, iż ścieżka biegnie w większości przez teren Rezerwatu Przyrody "Jezioro Kośno", nie jest ona wyposażona w miejsca do rozpalania ognisk, biwakowania, czy organizowania imprez o charakterze masowym. Tego typu formy rekreacji wymagają uzgodnień z Wojewódzkim Konserwatorem Przyrody w Olsztynie.

Ścieżka przyrodniczo - leśna  „Zazdrość"

 

Długość: ok. 6 kilometrów

Początek: przy osiedlu Tęczowy Las

Ścieżka przyrodnicza "Zazdrość" zaczyna się przy samym Olsztynie. Trasa prowadzi od Osiedla Jaroty na teren dawnego majątku rycerskiego Kielary nad Jeziorem Kielarskim. Można ją przebyć rowerem (raczej górskim) lub pieszo.

Ścieżka prezentuje w przystępny sposób walory przyrodnicze, krajobrazowe i historyczno - kulturowe Regionu:

Ścieżka kończy się na kielarskiej polanie, w pobliżu której znajduje się miejsce postoju pojazdów.
Kontakt: Leśniczy Piotr Wyszomierski, tel. 089/541 13 44

 

 

 

OŚRODEK REHABILITACJI PTAKÓW DRAPIEŻNYCH W LEŚNICTWIE DĄBRÓWKA

 

Przeczytaj więcej o Ośrodku Rehabilitacji...

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Historia Nadleśnictwa

Historia Nadleśnictwa

Tereny położone w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olsztyn stanowiły kiedyś obszary leśne o charakterze puszczy pierwotnej.

W czasach historycznych zamieszkałe były przez pruskie plemię Sasinów, którzy dość wcześnie ulegli kolonizacji prowadzonej przez Zakon Krzyżacki. W wyniku umów zakonu z papiestwem ziemie te przypadły Kościołowi, a władzę na tym terenie sprawowali biskupi warmińscy, których siedzibą był początkowo Frombork, a później Lidzbark Warmiński.

Miasto Olsztyn prawa miejskie uzyskało w 1353 roku, a prawo lokacyjne otrzymał Jan z Łajs. Dobra kościelne Warmii, w tym również Lasy, podzielone były na komornictwa (komturie) i zarządzane przez komorników (komturów). Przejściowo w komornictwie olsztyńskim władzę sprawował jako kanonik kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. Po pokoju toruńskim od 1466 roku cała Warmia wraz z komornictwem olsztyńskim jako Prusy Królewskie znalazły się pod berłem Korony Polskiej, gdzie była nieprzerwanie do pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku.

W okresie rozbiorowym dobra kościelne zostały upaństwowione. Zdecydowana większość podolsztyńskich lasów stanowiła własność państwową, a lasy położone na północ i północny wschód od miasta należały do okolicznych majątków i gospodarstw.

W gospodarce leśnej stosowano przede wszystkim zręby zupełne ze sztucznym odnowieniem. W składzie gatunkowym drzewostanów występowała głownie sosna ze znacznym udziałem świerka oraz nielicznymi gatunkami drzew liściastych. Zdecydowana dominacja gatunków iglastych wynikała z zakładanych w odnowieniach monokultur.

W okresie powojennym lasy prywatne byłego obrębu Łyna upaństwowiono na mocy dekretu o reformie rolnej i włączono do nadleśnictw Kudypy i Wipsowo. Natomiast Lasy własności państwowej weszły w skład Nadleśnictwa Nowe Ramuki.

W 1960 roku opracowano plany definitywnego urządzenia lasu dla tych obszarów.

Na podstawie Zarządzenia Nr 5 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 26 marca 1990 roku oraz Zarządzenia Nr 16 Dyrektora Okręgowego zarządu Lasów Państwowych w Olsztynie z dnia 11 czerwca 1990 roku z dniem 1 czerwca 1990 roku powołano do życia jednostkę organizacyjną - Nadleśnictwo Olsztyn.

Terytorialny zasięg Nadleśnictwa powstał z wydzielenia obszarów z trzech sąsiednich nadleśnictw:

 

Kudypy - 2 leśnictwa (Dąbrówka, Barczewko)

Nowe Ramuki - 6 leśnictw (Zazdrość, Mazuchy, Mendryny, Koszno, Wygoda i Nowa Wieś)

Wipsowo - szkółka zadrzewieniowa w Łęgajnach.

Łączna powierzchnia Nadleśnictwa w momencie utworzenia wynosiła 11 102 ha.

W wyniku zmian organizacyjnych oraz przejęcia znacznych ilości gruntów porolnych do zalesienia ilość leśnictw ostatecznie wzrosła do 10-ciu:

Obręb Wadąg: Dąbrówka, Wadąg, Łęgajny

Obręb Purda: Wyrandy, Zazdrość, Mazuchy, Linok, Mendryny, Nowa Wieś, Kośno

W roku 2005 struktura organizacyjna Nadleśnictwa Olsztyn uległa niewielkim zmianom: zlikwidowano Leśnictwo Łęgajny oraz podział na obręby.

Na dzień 01.01.2008 r. powierzchnia Nadleśnictwa wynosiła 12 974 ha.

Na podstawie Zarządzenia nr 91 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 22 grudnia 2009 r w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni ogólnej i zasięgu terytorialnym Nadleśnictw Wipsowo i Olsztyn w RDLP w Olsztynie wyłączono z obrębu Purda Leśna w Nadleśnictwie Wipsowo 3002,55 ha gruntów i włączono je do obrębu leśnego Olsztyn w Nadleśnictwie Olsztyn. W wyniku tego zarządzenia powierzchnia ogólna zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Olsztyn wzrosła do 15 997,9662 ha. (przejęto dwa Leśnictwa Gaj i Graszk).

Z dniem 1 lutego 2010 roku na mocy Zarządzenia nr 4/2010 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn likwidacji uległo Leśnictwo Linok oraz Zespół Plantacyjno Szkółkarsko Nasienny w Łęgajnach.

 

Mapa Nadleśnictwa Olsztyn