Asset Publisher
ŁOWIECTWO
Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.
Przeczytaj więcej o łowiectwie w polsce
Na terenie Nadleśnictwa Olsztyn znajduje się 9 obwodów łowieckich, z których osiem należy do kół łowieckich : „Żubr", „Głuszec", „Olszynka", "Łoś", "Świt", i "Kaczor", a jeden jest Ośrodkiem Hodowli Zwierzyny.
W OHZ nr 241, o pow. 10446 ha największe populacje reprezentują jelenie, dziki, sarny, a wśród zwierzyny drobnej zające, jenoty, borsuki, lisy i kaczki. Z gatunków dzikiej zwierzyny rzadziej spotykanych pojedynczo występują : wilk, jarząbek, łoś. Większą część obwodu stanowi jeden kompleks leśny z licznymi matecznikami jeleni. Obrzeża lasów okolone są polami uprawnymi stanowiącymi bogatą bazę żerową (pszenica, bobik, kukurydza), a liczne cieki i zbiorniki wodne zapewniają obfite zaopatrzenie w wodę.
Stany zwierzyny utrzymywane są w zagęszczeniu odpowiadającym pojemności obwodu, a po wykonywanych odstrzałach obserwuje się stale wzrastającą jej kondycję.
Większość zwierzyny trofealnej jest pozyskiwana przez myśliwych „dewizowych", ale również polskich.
Obwód bogato wyposażono w urządzenia łowieckie, a dzięki bogatej bazie pokarmowej i dokarmianiu zwierzyna jest w bardzo dobrej kondycji.
Nadleśnictwo zachowuje również dobrą współpracę z myśliwymi. W Leśnictwie Mazuchy istnieje Ośrodek Doskonalenia Umiejętności Psa Myśliwskiego. Upowszechniana jest w nim kultura i tradycja łowiecka. Cyklicznie odbywają się w nim pokazy i konkursy psów.
Dużym problemem jest obecność dwóch ruchliwych tras przecinających kompleks leśny i dosyć częste w związku z tym upadki zwierzyny w wyniku kolizji z pojazdami. Dla zwierzyny drobnej oraz saren największym zagrożeniem są wałęsające się psy. Natomiast bliskie sąsiedztwo miasta Olsztyn powoduje dużą penetrację lasów, zwłaszcza w okresie lata i grzybobrania.
Regulamin Organizacyjny Ośrodka Hodowli Zwierzyny w Nadleśnictwie Olsztyn
Szkody łowieckie: wnioski o szacowanie szkód łowieckich składać należy do zarządcy lub dzierżawcy obwodu łowieckiego tj.:
- wnioski dotyczące szkód na terenie Ośrodka Hodowli Zwierzyny Nadleśnictwa Olsztyn, składać należy do biura Nadleśnictwa, Zazdrość 3, 10-687 Zazdrość
- wnioski dotyczące szkód na terenie dzierżawionym przez Koła Łowieckie - do siedziby odpowiedniego Koła Łowieckiego.
Wzór wniosku o szacowanie szkód łowieckich
Asset Publisher
Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa
Historia Nadleśnictwa
Tereny położone w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olsztyn stanowiły kiedyś obszary leśne o charakterze puszczy pierwotnej.
W czasach historycznych zamieszkałe były przez pruskie plemię Sasinów, którzy dość wcześnie ulegli kolonizacji prowadzonej przez Zakon Krzyżacki. W wyniku umów zakonu z papiestwem ziemie te przypadły Kościołowi, a władzę na tym terenie sprawowali biskupi warmińscy, których siedzibą był początkowo Frombork, a później Lidzbark Warmiński.
Miasto Olsztyn prawa miejskie uzyskało w 1353 roku, a prawo lokacyjne otrzymał Jan z Łajs. Dobra kościelne Warmii, w tym również Lasy, podzielone były na komornictwa (komturie) i zarządzane przez komorników (komturów). Przejściowo w komornictwie olsztyńskim władzę sprawował jako kanonik kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. Po pokoju toruńskim od 1466 roku cała Warmia wraz z komornictwem olsztyńskim jako Prusy Królewskie znalazły się pod berłem Korony Polskiej, gdzie była nieprzerwanie do pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku.
W okresie rozbiorowym dobra kościelne zostały upaństwowione. Zdecydowana większość podolsztyńskich lasów stanowiła własność państwową, a lasy położone na północ i północny wschód od miasta należały do okolicznych majątków i gospodarstw.
W gospodarce leśnej stosowano przede wszystkim zręby zupełne ze sztucznym odnowieniem. W składzie gatunkowym drzewostanów występowała głownie sosna ze znacznym udziałem świerka oraz nielicznymi gatunkami drzew liściastych. Zdecydowana dominacja gatunków iglastych wynikała z zakładanych w odnowieniach monokultur.
W okresie powojennym lasy prywatne byłego obrębu Łyna upaństwowiono na mocy dekretu o reformie rolnej i włączono do nadleśnictw Kudypy i Wipsowo. Natomiast Lasy własności państwowej weszły w skład Nadleśnictwa Nowe Ramuki.
W 1960 roku opracowano plany definitywnego urządzenia lasu dla tych obszarów.
Na podstawie Zarządzenia Nr 5 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 26 marca 1990 roku oraz Zarządzenia Nr 16 Dyrektora Okręgowego zarządu Lasów Państwowych w Olsztynie z dnia 11 czerwca 1990 roku z dniem 1 czerwca 1990 roku powołano do życia jednostkę organizacyjną - Nadleśnictwo Olsztyn.
Terytorialny zasięg Nadleśnictwa powstał z wydzielenia obszarów z trzech sąsiednich nadleśnictw:
Kudypy - 2 leśnictwa (Dąbrówka, Barczewko)
Nowe Ramuki - 6 leśnictw (Zazdrość, Mazuchy, Mendryny, Koszno, Wygoda i Nowa Wieś)
Wipsowo - szkółka zadrzewieniowa w Łęgajnach.
Łączna powierzchnia Nadleśnictwa w momencie utworzenia wynosiła 11 102 ha.
W wyniku zmian organizacyjnych oraz przejęcia znacznych ilości gruntów porolnych do zalesienia ilość leśnictw ostatecznie wzrosła do 10-ciu:
Obręb Wadąg: Dąbrówka, Wadąg, Łęgajny
Obręb Purda: Wyrandy, Zazdrość, Mazuchy, Linok, Mendryny, Nowa Wieś, Kośno
W roku 2005 struktura organizacyjna Nadleśnictwa Olsztyn uległa niewielkim zmianom: zlikwidowano Leśnictwo Łęgajny oraz podział na obręby.
Na dzień 01.01.2008 r. powierzchnia Nadleśnictwa wynosiła 12 974 ha.
Na podstawie Zarządzenia nr 91 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 22 grudnia 2009 r w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni ogólnej i zasięgu terytorialnym Nadleśnictw Wipsowo i Olsztyn w RDLP w Olsztynie wyłączono z obrębu Purda Leśna w Nadleśnictwie Wipsowo 3002,55 ha gruntów i włączono je do obrębu leśnego Olsztyn w Nadleśnictwie Olsztyn. W wyniku tego zarządzenia powierzchnia ogólna zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Olsztyn wzrosła do 15 997,9662 ha. (przejęto dwa Leśnictwa Gaj i Graszk).
Z dniem 1 lutego 2010 roku na mocy Zarządzenia nr 4/2010 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn likwidacji uległo Leśnictwo Linok oraz Zespół Plantacyjno Szkółkarsko Nasienny w Łęgajnach.