Wydawca treści Wydawca treści

UŻYTKOWANIE LASU

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

" Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania. O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4 mld m sześć. drewna."

                                 Małgorzata Haze, redaktor serwisu internetowego Lasów Państwowych

W Nadleśnictwie Olsztyn gospodarka prowadzona jest w oparciu o aktualnie obowiązujący „PLAN URZĄDZENIA LASU" na lata 2015-2024.

Drewno pozyskuje się stosując:

  • Cięcia rębne - cięcia wykonywane w drzewostanach, które osiągnęły już wiek rębności, mające na celu stworzenie najkorzystniejszych warunków do odnowienia pożądanego składu gatunkowego i uzyskania odpowiedniej struktury drzewostanu. zależnie od sposobu cięcia i warunków wzrostu odnowień rozróżnia się 5 rodzajów rębni: zupełną, częściową, gniazdową, stopniową i przerębową. Stosowane cięcia uwzględniają wymogi ekologiczne. W dobrych jakościowo drzewostanach, na powierzchniach cięć rębnych pozostawiane są kępy odnowień naturalnych oraz grupy starodrzewu z płatami runa do ich naturalnej śmierci. Tym sposobem stwarzane są możliwość rozwoju licznym gatunkom fauny i flory (zwłaszcza grzybów), które decydują o bogactwie i procesach samoregulacji w przyrodzie. Pozostawiane są również kępy drzew i krzewów celem wzbogacenia krajobrazu leśnego i stworzenia różnorodności biologicznej. Nie prowadzi się cięć rębnych na granicy z jeziorami i ciekami wodnymi oraz przy głównych szlakach komunikacyjnych.

 

  • Cięcia przedrębne - w ramach tego sposobu użytkowania lasu prowadzone są cięcia pielęgnacyjne mające na celu stworzenie korzystnych warunków wzrostu i rozwoju drzew o lepszej wartości hodowlanej. W zależności od wieku drzewostanu w drzewostanie przeprowadza się czyszczenia późne oraz trzebież wczesną i trzebież późną.

 

  • Cięcia przygodne - cięcia wykonywane w celu zachowania stanu sanitarnego lasu – polegające na usuwaniu wywrotów, złomów i drzew posuszowych.

 

Sprzedaż drewna odbywa się zgodnie z aktualnie obowiązującymi zarządzeniami Dyrektora Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.

Sprzedaż detaliczna drewna wielkowymiarowego odbywa się w siedzibie nadleśnictwa, zaś sprzedaż drewna średniowymiarowego i małowymiarowego bezpośrednio w leśnictwach nadleśnictwa w określonych godzinach i dniach miesiąca.

Zapoznaj się z ofertą sprzedaży drewna w Nadleśnictwie Olsztyn


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów w Nadleśnictwie Olsztyn

 

Wspólnymi siłami pracowników Nadleśnictwa Olsztyn, Fundacji Nexus, Fundacji Warneland, Fundacji Polish Preppers, Stowarzyszenia Nasze Jakubowo, Studia Ruchome Obrazki oraz Klubu Sportowego Warmia Active powstało dziś w Leśnictwie Zazdrość hibernakulum dla płazów.

Co to jest to tajemnicze hibernakulum?

To nic innego jak zimowa kryjówka dla płazów, czyli zimowisko. Płazy to zwierzęta zmiennocieplne, które dostosowują temperaturę swego ciała do otoczenia. Dlatego w zimie przechodzą w stan odrętwienia, czyli hibernacji. Jako miejsca zimowania wykorzystują przede wszystkim naturalne zagłębienia, norki, wykroty, sterty gałęzi i przestrzenie między korzeniami drzew, które, osłonięte dodatkowo roślinnością i opadłymi liśćmi, zapewniają im ochronę.  

Skąd pomysł na taką inicjatywę?

W ostatnich latach daje się wyraźnie zaobserwować spadek liczebności płazów. Przyczyn jest wiele, m.in. zmiany środowiska spowodowane przez człowieka, a zwłaszcza niszczenie i likwidacja zbiorników wodnych (które stanowią ich miejsca rozrodu), zanieczyszczenie wód oraz ruch samochodowy.

Bywa jednak i tak, że nawet wybrane przez płazy zimowisko, może się okazać dla nich śmiertelną pułapką. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy płazy nie mogą się wydostać z kryjówki, do której weszły jeszcze jesienią. Płazy wpadają czasem do obiektów odwodnieniowych — studzienek i kolektorów kanalizacyjnych, różnorodnych konstrukcji o stromych ścianach, w tym na przykład zbiorników wodnych o stromych lub nawet pionowych brzegach, niezabezpieczonych wykopów, umocnionych betonem rowów, osadników, studni czy basenów. Dlatego z inicjatywy Fundacji Nexus postanowiliśmy stworzyć płazom bezpieczne schronienia na zimowy czas.

Gdzie powstało hibernakulum?

Zimowisko zostało utworzone blisko zbiornika wodnego w Leśnictwie Zazdrość, żeby jak najbardziej ułatwić płazom dostęp do tego schronienia.

Jak zbudować hibernakulum?

Zasadniczą cześć zimowiska stanowi pryzma zbudowana z naturalnych materiałów posadowiona w niezbyt głębokim wykopie (lub w istniejącym naturalnym zagłębieniu). Poszczególne warstwy stanowią (od dołu): żwir, kamienie, pnie, konary i gałęzie, tkanina jutowa lub inna z naturalnego materiału, liście, drobne gałęzie, ziemia z wykopu i na koniec opcjonalnie warstwa roślinności.

Im większe hibernakulum, tym lepiej – w większym zimowisku będą panować stabilniejsze warunki. Ścianki powinny być łagodne, aby umożliwić płazom wejście i wyjście z kryjówki. Nie należy upychać poszczególnych elementów zbyt gęsto, płazy powinny mieć swobodny dostęp do zimowiska, szczególnie od strony zbiornika wodnego, ale przestrzenie w zimowisku nie powinny być większe niż ok. 10 cm średnicy, wtedy zimowisko nie ulegnie wychłodzeniu.

 

Przypomnijmy, że wszystkie gatunki herpetofauny, czyli płazów i gadów, są w Polsce pod ochroną!