Wydawca treści
Polskie lasy
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
POŁOŻENIE NADLEŚNICTWA OLSZTYN
POŁOŻENIE NADLEŚNICTWA OLSZTYN
Nadleśnictwo Olsztyn położone jest na pograniczu Warmii i Mazur.
Na ukształtowanie terenu, którym administruje, dominujący wpływ miała działalność lodowca. Świadczą o tym wzniesienia sięgające do 175 m n.p.m., bogata sieć rzek, pradoliny i bruzdy rynnowe wypełnione licznymi jeziorami. Jest ich ponad dwadzieścia, a do największych należą: Kośno, Kalwa Wielka, Wadąg, Klebarskie, Linowskie, Umląg, Serwent.
Cechą wyróżniającą nadleśnictwo wśród pozostałych jednostek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie jest jego specyficzne położenie. Lasy bezpośrednio sąsiadują z dużym miastem, pełniąc funkcję popularnego miejsca wypoczynku i rekreacji.
Zgodnie z „Regionalizacją przyrodniczo-leśną Polski" [1990, Tramper i in., PWRiL, Warszawa] Nadleśnictwo Olsztyn leży na obszarze:
* Krainy: Mazursko-Podlaskiej
* Dzielnic: Równiny Mazurskiej
Pojezierza Mazurskiego
* Makroregionów: Pojezierza Mazurskiego
* Mezoregionów: Pojezierza Mrągowskiego
Pojezierza Olsztyńskiego
Równina Mazurska
Położenie geograficzne zawiera się 200 28' do 200 45' długości geograficznej wschodniej i 530 35' do 530 55' szerokości geograficznej północnej.