Wydawca treści Wydawca treści

Regulamin korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Olsztyn

 

§ 1

Regulamin określa zasady korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Olsztyn.

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach, tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 1275, 1718. zwana dalej ustawą o lasach.

2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.

3. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, tekst jednolity Dz. U.

z 2021 r. poz. 450 ze zm. zwana dalej Prawem o ruchu drogowym.

4. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 1376, 1595.

5. Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji

z dnia 31 lipca 2020 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 2310), zwane dalej rozporządzeniem Ministrów w sprawie znaków;

6. Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania n drogach (tj. Dz. U. z 2019 poz. 2311), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych dla znaków;

7. Zarządzenie nr 36 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 28 maja 2021 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami.

§ 2

Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Olsztyn jest zarządcą dróg leśnych usytuowanych na gruntach Skarbu Państwa zarządzanych przez Nadleśnictwo, położonych w jego zasięgu administracyjnym.

§ 3

Użyte w regulaminie określenia oznaczają:

a) Zarządca drogi - Nadleśniczy Nadleśnictwa Olsztyn;

b) użytkownik - osoba korzystająca z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego.

c) pojazd - samochód, pojazd zaprzęgowy, motocykl bądź inny środek transportu poruszający się po leśnych drogach udostępnionych.

§ 4

1. Korzystanie z dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego odbywa się na podstawie niniejszego regulaminu, Prawa o ruchu drogowym, poleceń pracowników Zarządcy drogi lub osób upoważnionych na mocy tej ustawy do kierowania ruchem[1].   

2. Poprzez wjazd na teren dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego użytkownik wyraża zgodę i zobowiązuje się do przestrzegania ustanowionych przez Zarządcę drogi warunków przedstawionych w niniejszym regulaminie.

3. Zamieszczenie adresu strony internetowej oraz kodu QR na tablicy informacyjnej TL-2 jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia woli Zarządcy drogi, o którym mowa w art. 60 i 61 Kodeksu cywilnego.

§ 5

Nadleśniczy Nadleśnictwa Olsztyn ustala następujące zasady korzystania z udostępnionych do ruchu publicznego dróg leśnych:

1. Drogi leśne udostępnione do ruchu publicznego zostaną oznakowane[2] :

a) drogowskazem, przez który rozumie się zastosowanie oznakowania zgodnego z rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych dla znaków[3] albo tablic kierunkowych, o których mowa w rozdziale 7.5. Księgi identyfikacji wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;

b) tablicą informacyjną TL-2, zgodną ze wzorem przedstawionym w rozdziale 7.8. Księgi identyfikacji wizualnej PGL LP Oznakowanie dróg leśnych udostępnionych do ruchu;

c) znakiem D-52 (początek strefy ruchu) łącznie z B-33 (ograniczenie prędkości);

d) znakiem D-53 (koniec strefy ruchu).

2. Na drogach leśnych obowiązuje zakaz:

a) zatrzymywania i postoju pojazdów - z wyłączeniem miejsc do tego przeznaczonych i oznakowanych znakiem D-18 (parking);

b) zaśmiecania terenu;

c) zjazdu z drogi na obszary leśne i drogi leśne nieudostępnione do ruchu publicznego,

d) wyprzedzania;

e) używania sygnałów dźwiękowych;

f) wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z obsługą techniczną pojazdu;

g) niszczenia mienia Zarządcy drogi.

3. Zakaz zatrzymywania się nie dotyczy osób wymienionych w § 29 ust. 3 ustawy o lasach, prowadzących czynności służbowe i gospodarcze (w tym czynności związane z obsługą techniczną pojazdu, np. obsługą maszyn, urządzeń i środków transportowych podmiotów wykonujących zlecone prace), pod warunkiem pozostawienia pojazdu w sposób nieograniczający możliwości poruszania się innym użytkownikom.

4. W odniesieniu do dróg krzyżujących się kierujący pojazdem jest obowiązany zachować szczególną ostrożność, w miejscach tych obowiązują zasady kolejności przejazdu jak na skrzyżowaniu równorzędnym, o ile zastosowane znaki drogowe nie wskazują inaczej.

5. Wszystkich użytkowników dróg udostępnionych obowiązuje zasada ograniczonego zaufania (art. 4 Prawa o ruchu drogowym – „Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo liczyć, że inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania”).

§ 6

Podczas korzystania z udostępnionych dróg leśnych należy zachować szczególną ostrożność. Na drodze leśnej udostępnionej do ruchu publicznego mogą wystąpić różne zagrożenia  i utrudnienia, w szczególności: zwężenia jedni, niebezpieczne zakręty, spadki terenu przekraczające dopuszczalne normy, wyboje i nierówności nawierzchni, okresowe oblodzenia, zwierzyna leśna, ruch pojazdów specjalistycznych, inne utrudnienia i ograniczenia.

§ 7

1. Możliwe jest czasowe udostępnienie drogi do ruchu publicznego w wymiarze godzinowym (np. 600 do 1600) lub wskazanym czasie, wyznaczonym dniami (np. od pn. do pt.) lub miesiącami ( np. od 1 czerwca do 30 września). Zakres czasowego udostępnienia drogi jest szczegółowo opisany w zarządzeniu udostępniającym drogi leśne do ruchu publicznego.

2. Drogi leśne udostępnione mogą być krótkotrwale wyłączone z ruchu publicznego.  W okresie krótkotrwałego wyłączenia z udostępnienia drogi leśnej na oznakowaniu, o którym mowa §5 ust. 1 niniejszego regulaminu, zostaną naniesione dwa krzyżujące się pasy barwy pomarańczowej lub nastąpi ich zasłonięcie.

§ 8

1. W wypadku pozostawienia pojazdu w miejscu zabronionym, w sposób utrudniający ruch albo w inny sposób zagrażający bezpieczeństwu, może on zostać usunięty na zlecenie Zarządcy drogi.

2. Zarządca drogi uprawniony będzie do wezwania straży gminnej lub policji w celu odholowania pojazdu użytkownika na parking strzeżony.

3. Odholowany pojazd może być wydany po uiszczeniu, przez właściciela lub osobę władającą pojazdem, opłaty za odholowanie oraz opłaty za przechowanie pojazdu na parkingu strzeżonym (jeśli takowe zaistnieje), dokonanych na podstawie faktur wystawionych przez podmioty wykonujące stosowne usługi (lub faktury Zarządcy drogi).

4. W wypadku pozostawienia pojazdu w miejscu zabronionym, lecz w sposób nieutrudniający ruchu innym pojazdom, może on zostać unieruchomiony przez zastosowanie urządzenia do blokowania kół.

§ 9

1. Zarządca drogi nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzone użytkownikowi szkody przez osoby trzecie.

2. Zarządca drogi nie ponosi odpowiedzialności za skutki działania siły wyższej oraz skutki nieprzestrzegania postanowień niniejszego regulaminu.

§ 10

1. Użytkownik ponosi odpowiedzialność za wszelkie szkody wyrządzone Zarządcy drogi bądź innym użytkownikom w związku z niezastosowaniem się do niniejszego regulaminu.

2. W wypadku zdarzenia na terenie dróg leśnych lub miejsc postojowych, które skutkowałoby jakąkolwiek odpowiedzialnością użytkownika z tego tytułu, zobowiązany jest on przed opuszczeniem drogi leśnej lub miejsca postojowego do niezwłocznego poinformowania Zarządcy drogi o tym fakcie i złożenia w formie pisemnej stosownego oświadczenia.

§ 11

Bez zgody Zarządcy drogi wjazd pojazdów przewożących materiały niebezpieczne jest zabroniony.

§ 12

W wypadku kolizji i wypadków drogowych powstałych na terenie dróg leśnych obowiązują zasady określone w Prawie o ruchu drogowym.

§ 13

Regulamin wchodzi w życie z dniem 01.04.2022 r. na podstawie zarządzenia nr 13/2022 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn z dnia 01.04.2022 r.

 

[1] Art. 6 ust. 1. Prawa o ruchu drogowym oraz rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dna 6 lipca 2010 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym (tj. Dz. U. z 2016, poz. 143)

[2] Jeśli nie wskazano inaczej znaki i ich symbole, o których mowa w niniejszym regulaminie są tożsame ze znakami opisanymi w §2 ust. 8 rozporządzenia Ministrów w sprawie znaków

[3] Rozdział 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie warunków technicznych dla znaków

 

/documents/21862792/0/Zarz%C4%85dzenie+nr+13+2022/46545620-3244-58f6-a4f6-60aeeb0b9a02

/documents/21862792/0/Zarz%C4%85dzenie+nr+5+drogi+udost%C4%99pnione/a41ac58b-f41c-b82b-6d81-e0789ade44ac


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

OŚRODEK REHABILITACJI PTAKÓW DRAPIEŻNYCH W LEŚNICTWIE DĄBRÓWKA

OŚRODEK REHABILITACJI PTAKÓW DRAPIEŻNYCH W LEŚNICTWIE DĄBRÓWKA

Lasy Nadleśnictwa Olsztyn to popularne miejsce wypoczynku i rekreacji mieszkańców stolicy Warmii i Mazur. Duża liczba ścieżek przyrodniczych, jezior i uroczysk leśnych jak magnes przyciąga tych, którzy lubią spędzać wolny czas aktywnie i cenią sobie kontakt z naturą.

Olsztyniacy i turyści, którzy korzystają z dobrodziejstw tego swoistego, leśnego spa, spotykają czasem podczas pobytu w lesie chore lub ranne dzikie zwierzęta. Zazwyczaj nie wiedzą, jak im pomóc. Sprawę zgłaszają więc tym, którzy na co dzień angażują się w ochronę przyrody, czyli nam, leśnikom.

W związku z potrzebą niesienia pomocy zwierzętom postanowiliśmy stworzyć miejsce, w którym mogłyby wracać do zdrowia i odzyskiwać pełną sprawność. Naszym zamierzeniem było, aby po pobycie w takim ośrodku pacjent w pełni zdrowia wracał do natury. Plany spotkały się z pełną przychylnością Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody w Olsztynie i Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Olsztynie.

Tak oto w 1996 roku na terenie Nadleśnictwa Olsztyn w leśnictwie Dąbrówka powstaje Ośrodek Rehabilitacji. Wybudowane zostają pierwsze woliery, gdzie początkowo pacjentami są nie tylko ptaki, ale też inne zwierzęta. Inicjatorem powstania Ośrodka jest Paweł Bednarczyk – pracownik Nadleśnictwa Olsztyn. Już na początku swojej działalności ośrodek w Dąbrówce podejmuje współpracę z Wydziałem Weterynarii ówczesnej Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie i Komitetem Ochrony Orłów. Dzięki temu trafiają tu ptaki drapieżne z całego województwa.

 

 

Ośrodek jako pierwszy w regionie zaczyna specjalizować się w ich rehabilitacji. To o tyle istotne, że koniec XX wieku charakteryzuje się dramatycznie niską liczebnością ptaków drapieżnych. Powód takiego stanu rzeczy jest prosty: zawinili jak zwykle ludzie, którzy w nieprzemyślany sposób stosowali niebezpieczne dla środowiska środki chemiczne. W Nadleśnictwie Olsztyn uznaliśmy więc, że to właśnie ptaki drapieżne muszą być otoczone szczególną opieką.

Ośrodek rehabilitacji ptaków drapieżnych współpracuje z Powiatowym Inspektoratem Weterynarii w Olsztynie oraz Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Olsztynie. Objęty jest nadzorem tych instytucji i posiada stałą specjalistyczną opiekę weterynaryjną. Ośrodek się rozbudowuje – powstają nowe woliery ze specjalnym przeznaczeniem dla ptaków drapieżnych i zaplecze socjalno-zabiegowe. W ciągu roku przyjmujemy średnio 30 ptaków drapieżnych. Nie odmawiamy również pomocy pozostałym gatunkom. Współpracujemy z innymi ośrodkami na terenie województwa. Tworzymy sieć ośrodków opiekujących się dzikimi zwierzętami.

Skrzydlaci pacjenci trafiają do nas z różnych przyczyn. Często są to pisklęta, które wymagają szczególnej troski i poświęcenia czasu. Musimy je odchować i nauczyć samodzielnego życia w środowisku naturalnym. Ptaki ranne lub chore potrzebują spokoju i fachowej opieki. Większość pacjentów po wyleczeniu powraca do swoich naturalnych siedlisk. Zanim jednak odzyskają pełną sprawność fizyczną, ptaki są otaczane opieką, doglądane i leczone. To o tyle trudne, że z ptakami drapieżnymi należy postępować tak, by nie przyzwyczaiły się do obecności człowieka. Po wypuszczeniu na wolność muszą przecież poradzić sobie samodzielnie. Losy niektórych z nich możemy śledzić, ponieważ wszystkie ptaki przed wypuszczeniem obrączkujemy, a dane o nich są przesyłane do stacji ornitologicznej Polskiej Akademii Nauk. Pomaga to monitorować stan populacji, biologię i długość życia.

 

 

Nasi skrzydlaci pacjenci:

 

BIELIK

Nasz największy ptak szponiasty. Wbrew powszechnemu przeświadczeniu - nie jest orłem, a orłanem, ponieważ ma nieopierzone nogi (skok). Nazwa tego króla przestworzy wzięła się od jego płowej, jasnej szyi i białego ogona (choć jest to ubarwienie, które cechuje bieliki co najmniej 5-letnie).
Duży dziób i okazałe szpony bielik wykorzystuje do chwytania ofiary spod powierzchni wody. Zdarza się, że para bielików współpracuje podczas polowania.
Bielika spotkać możemy przez cały rok, zimą jednak częściej, gdyż penetruje większy teren w poszukiwaniu pożywienia.

 

ORLIK KRZYKLIWY

Prowadzący skryty tryb życia orzeł, który zamieszkuje nasze lasy tylko latem. Zimuje w Afryce. Poluje na wilgotnych łąkach i polach. Mimo, że jest dość duży,
wybiera małe ofiary: płazy, gady i gryzonie. Wychowuje jedno pisklę. Odróżnienie go od innych ptaków jest stosunkowo łatwe – wyróżnia się typową sylwetką orła, a więc posiada proporcjonalnie krótki ogon i szerokie skrzydła z wyraźnie palczasto rozłożonymi lotkami na ich końcach. Charakterystyczny dla niego lot polega na wyginaniu skrzydeł w łuk podczas szybowania.


BŁOTNIAK STAWOWY

Związany jest z otwartymi terenami, jeziorami i przede wszystkim trzcinowiskami, w których na ziemi buduje gniazdo. Ubarwienie samicy i młodych w pierwszym roku życia jest brązowe z żółtym beretem. Bardzo długie nogi i palce pozwalają mu polować w wysokich trawach i zbożach. Żywi się gryzoniami, drobnymi ptakami i ssakami, płazami, a także jajami i pisklętami innych ptaków, które żyją w tym środowisku. Ptak wędrowny, zimuje w Afryce.

 

TRZMIELOJAD

Zamieszkuje lasy przylegające do łąk i pól. Zaobserwować go można od kwietnia do września, choć jest to niełatwe, bo trzmielojad jest ptakiem skrytym i płochliwym. Często mylony z myszołowem, różni się od niego kształtem otworów nosowych, które są długie i bardzo wąskie, co zabezpiecza go przed użądleniami. Podczas wędrówek zbiera się w luźne stada do 30 osobników.
Trzmielojad szuka gniazd os, szerszeni i trzmieli. Wyjada ich larwy i poczwarki, sprawnie wygrzebując je szponami z ziemnych gniazd. Nie poluje na pszczoły. Jest
jedynym naszym dużym ptakiem szponiastym wyspecjalizowanym w pokarmie złożonym głównie z owadów.

 

PUSTUŁKA

Jest najpospolitszym w Europie sokołem, spotkać ją można również w centrach miast. Jak przystało na sokoła – nie buduje gniazda. Zajmuje stare gniazda innych
ptaków, dziuple, wnęki budynków i wieże kościelne. Podczas polowania można zaobserwować pustułkę wiszącą w miejscu, trzepoczącą skrzydłami. Żywi
się dużymi owadami, gryzoniami, gadami, małymi ptakami.

PUSZCZYK

Częściej możemy go usłyszeć niż zobaczyć. Zamieszkuje dziuple w lasach i parkach. Dzień spędza ukryty w koronach drzew. Nocą i po zmierzchu poluje na gryzonie i małe ptaki. Najpospolitsza sowa, zamieszkująca obrzeża lasów i stare parki. Ułożenie uszu oraz możliwość wykonywania okrężnych ruchów
głową pozwala puszczykowi precyzyjnie określić odległość ofiary. Widzi on sto razy lepiej niż człowiek. Warstwa odblaskowa umieszczona za siatkówką sprawia, że gdy w ciemności skierujemy na puszczyka światło, jego oczy charakterystycznie świecą na czerwono.

 

PŁOMYKÓWKA

Sowa, która zamieszkuje ruiny starych budynków, wieże, dzwonnice kościołów. Odżywia się prawie wyłącznie gryzoniami. Jej charakterystyczny głos przypomina
ludzkie chrapanie. Posiada piękną sercowatą szlarę (pióra ułożone talerzowo wokół dzioba i oczu).

 

Przez szesnaście lat funkcjonowania ośrodka przyjęliśmy ponad 500 ptaków różnych gatunków. Liczebność populacji ptaków drapieżnych, która jeszcze jakiś czas temu systematycznie malała – dziś utrzymuje się na stabilnym poziomie.

Naszymi pacjentami były także dziki, sarny, wydry, kuny. Do legendy przeszedł dzik zwany Zośką. Znaleziony jako miesięczny pasiak, dożył w Ośrodku sędziwego wieku 17 lat.

Prowadzenie Ośrodka sprzyja pogłębianiu wiedzy i zdobywaniu doświadczenia, którym załoga Nadleśnictwa Olsztyn dzieli się ze społeczeństwem podczas lekcji przyrodniczych. Odbywają się one w szkołach i przedszkolach, często również na biegnącej wokół Ośrodka ścieżce przyrodniczo-leśnej „Dąbrówka". Dzięki takim zajęciom świadomość społeczna na temat ptaków drapieżnych znacznie się podnosi. Wielu ludzi nauczyło się je rozróżniać i co ważne dowiedziało się jak postępować w przypadku kontaktu z dzikimi zwierzętami.

Funkcjonowanie Ośrodka Rehabilitacji Ptaków drapieżnych wymaga poświęcenia, zaangażowania i dobrej woli wielu osób. Od początku istnienia Ośrodka jego gospodarzem jest Leśniczy Leśnictwa Dąbrówka, Paweł Bednarczyk. Jego wiedza i pasja sprawiają, że większość pacjentów po wyleczeniu powraca do swoich naturalnych siedlisk.

W 2012 roku działania olsztyńskich leśników związane z ochroną przyrody zostały docenione. Dyrektor Generalny Lasów Państwowych powołał Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Olsztyńskie", w którego skład wchodzi Nadleśnictwo Olsztyn. Dzięki temu edukacja społeczeństwa w zakresie ochrony zasobów środowiska naturalnego jest realizowana w jeszcze większym zakresie.

 

Oto kilka krótkich rad jak postępować, gdy spotkasz dzikie zwierzę:

OCEŃ CZY TWOJA POMOC JEST ZWIERZĘCI U POTRZEBNA :
– młode, zdrowe zwierzęta często nie boją się ludzi; może być to spowodowane brakiem pożywienia
– pozorne „sieroty" pozostają dla bezpieczeństwa z dala od rodziców, którzy wracają tylko w czasie karmienia
– zorientuj się, czy nie ma w pobliżu rodziców

JEŻELI UZNASZ, ŻE ZWIERZĘ NIE POTRZEBUJE POMOCY - NIE DOTYKAJ GO, NIE PRÓBUJ KARMIĆ I ODDAL SIĘ SPOKOJNIE

Zapewne każdy z nas znalazł kiedyś zwierzę, które potrzebuje pomocy. Pamiętajmy, że dzikie zwierzęta mogą być agresywne, podstawową zasadą jest więc zachowanie bezpieczeństwa.

GDY STWIERDZISZ, ŻE ZWIERZĘ, KTÓRE ZNALAZŁEŚ JEST RANNE LUB CHORE , A NIE MASZ DOŚWIADCZENIA I PEWNOŚCI JAK POSTĘPOWAĆ:

– nie próbuj go łapać, dotykać, karmić
– opatrywanie i leczenie również zostaw specjalistom, którzy się na tym znają
– nieumiejętnie przeprowadzona akcja ratunkowa może przynieść skutek odwrotny od oczekiwanego – możemy zaszkodzić i sobie, i rannemu pacjentowi

Skontaktuj się z nami lub najbliższym ośrodkiem rehabilitacji zwierząt!

Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych
Leśnictwo Dąbrówka
11-001 Dywity, Dąbrówka Wielka 29
Tel: 89 513 03 91, 693 982 171

 

 

 

PROJEKTY REALIZOWANE W 2022 ROKU

NAZWA ZADANIA: ,,Utrzymanie Ośrodka Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych w Leśnictwie Dąbrówka, Nadleśnictwo Olsztyn w roku 2022”.

KOSZT KWALIFIKOWANY ZADANIA: 18 059,68 zł

KWOTA I FORMA DOFINANSOWANIA Z WFOŚ i GW W OLSZTYNIE: 14 160,00 ZŁ, dotacja.

OPIS ZADANIA: Zadanie ,,Utrzymani ośrodka rehabilitacji ptaków drapieżnych w Leśnictwie Dąbrówka, Nadleśnictwo Olsztyn w roku 2022” zakładało realizację zadań związanych z bieżącym utrzymaniem ośrodka. W szczególności zadanie polegało na zakupie środków , materiałów i karmy dla ptaków co jest niezbędne do funkcjonowania ośrodka. Do prac w ramach zadania należały też prace porządkowe i remontowe oraz profesjonalna obsługa weterynaryjna.

www.wfosigw.olsztyn.pl