Asset Publisher Asset Publisher

LKP "Lasy Olsztyńskie"

Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Olsztyńskie” ma 35 310 hektarów. Obejmuje teren Nadleśnictw Olsztyn i Kudypy oraz Lasy gminy Olsztyn.

Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Olsztyńskie" ma 35 310 hektarów. Obejmuje teren Nadleśnictw Olsztyn i Kudypy oraz Lasy gminy Olsztyn. Powstanie kompleksu umożliwiło dalszy rozwój takich kluczowych z punktu widzenia ochrony przyrody i edukacji leśnej obiektów, jak Arboretum w Kudypach, czy też Ośrodek Rehabilitacji Ptaków Drapieżnych w Dąbrówce. Powołanie Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Olsztyńskie"  oznacza także budowę w podolsztyńskich lasach nowych ścieżek edukacyjnych i innych obiektów, służących, jak najlepszemu udostępnianiu lasu społeczeństwu. Czym w takim razie są Leśne Kompleksy Promocyjne? To zwarte obszary lasu, w których leśnicy pokazują, że można skutecznie pogodzić najważniejsze zadania leśnictwa: produkcję drewna, ochronę przyrody i udostępnianie lasu społeczeństwu. W Leśnych Kompleksach Promocyjnych testuje się nowe technologie leśne i prowadzi doświadczenia.  LKP to także platforma współpracy leśników ze społeczeństwem. Każdy LKP posiada swoją radę naukowo-społeczną. Tworzą ją lokalni samorządowcy, naukowcy, przedstawiciele organizacji pozarządowych, czy też mediów.  Na terenie RDLP w Olsztynie funkcjonuje także LKP „Lasy Mazurskie". Obejmuje on Puszczę Piską a na jego terenie znajdują się takie atrakcje jak Leśny Ośrodek Edukacji Ekologicznej w Spychowie, Muzeum Leśne w Nadleśnictwie Spychowo, liczne ścieżki rowerowe i dydaktyczne, czy też izba leśna w Nadleśnictwie Strzałowo.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów

Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów w Nadleśnictwie Olsztyn

 

Wspólnymi siłami pracowników Nadleśnictwa Olsztyn, Fundacji Nexus, Fundacji Warneland, Fundacji Polish Preppers, Stowarzyszenia Nasze Jakubowo, Studia Ruchome Obrazki oraz Klubu Sportowego Warmia Active powstało dziś w Leśnictwie Zazdrość hibernakulum dla płazów.

Co to jest to tajemnicze hibernakulum?

To nic innego jak zimowa kryjówka dla płazów, czyli zimowisko. Płazy to zwierzęta zmiennocieplne, które dostosowują temperaturę swego ciała do otoczenia. Dlatego w zimie przechodzą w stan odrętwienia, czyli hibernacji. Jako miejsca zimowania wykorzystują przede wszystkim naturalne zagłębienia, norki, wykroty, sterty gałęzi i przestrzenie między korzeniami drzew, które, osłonięte dodatkowo roślinnością i opadłymi liśćmi, zapewniają im ochronę.  

Skąd pomysł na taką inicjatywę?

W ostatnich latach daje się wyraźnie zaobserwować spadek liczebności płazów. Przyczyn jest wiele, m.in. zmiany środowiska spowodowane przez człowieka, a zwłaszcza niszczenie i likwidacja zbiorników wodnych (które stanowią ich miejsca rozrodu), zanieczyszczenie wód oraz ruch samochodowy.

Bywa jednak i tak, że nawet wybrane przez płazy zimowisko, może się okazać dla nich śmiertelną pułapką. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy płazy nie mogą się wydostać z kryjówki, do której weszły jeszcze jesienią. Płazy wpadają czasem do obiektów odwodnieniowych — studzienek i kolektorów kanalizacyjnych, różnorodnych konstrukcji o stromych ścianach, w tym na przykład zbiorników wodnych o stromych lub nawet pionowych brzegach, niezabezpieczonych wykopów, umocnionych betonem rowów, osadników, studni czy basenów. Dlatego z inicjatywy Fundacji Nexus postanowiliśmy stworzyć płazom bezpieczne schronienia na zimowy czas.

Gdzie powstało hibernakulum?

Zimowisko zostało utworzone blisko zbiornika wodnego w Leśnictwie Zazdrość, żeby jak najbardziej ułatwić płazom dostęp do tego schronienia.

Jak zbudować hibernakulum?

Zasadniczą cześć zimowiska stanowi pryzma zbudowana z naturalnych materiałów posadowiona w niezbyt głębokim wykopie (lub w istniejącym naturalnym zagłębieniu). Poszczególne warstwy stanowią (od dołu): żwir, kamienie, pnie, konary i gałęzie, tkanina jutowa lub inna z naturalnego materiału, liście, drobne gałęzie, ziemia z wykopu i na koniec opcjonalnie warstwa roślinności.

Im większe hibernakulum, tym lepiej – w większym zimowisku będą panować stabilniejsze warunki. Ścianki powinny być łagodne, aby umożliwić płazom wejście i wyjście z kryjówki. Nie należy upychać poszczególnych elementów zbyt gęsto, płazy powinny mieć swobodny dostęp do zimowiska, szczególnie od strony zbiornika wodnego, ale przestrzenie w zimowisku nie powinny być większe niż ok. 10 cm średnicy, wtedy zimowisko nie ulegnie wychłodzeniu.

 

Przypomnijmy, że wszystkie gatunki herpetofauny, czyli płazów i gadów, są w Polsce pod ochroną!