Web Content Display
LASY O SZCZEGÓLNYCH WALORACH PZYRODNICZYCH
Lasy HCVF zostały wyznaczane zgodnie z Zarządzeniem nr 22 Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie z 26 kwietnia 2019 roku, z wykorzystaniem ,,Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce”.
Wykaz lasów o szczególnych wartościach przyrodniczych – zidentyfikowanych według kryteriów HCVF adaptowanych do warunków Polskich wraz z podaniem zasad gospodarowania:
1. Obszary chronione w kategorii HCVF 1.1.a. - każde działanie w lesie tej kategorii musi wynikać wyłącznie z potrzeby ochrony przyrody, dopuszczalne są wyłącznie działania wynikające z planu ochrony przyrody lub zadań ochronnych (zatwierdzonych decyzją wojewody). Ingerencja w naturalne procesy może nastąpić wtedy gdy ich kierunek uniemożliwiłby osiągnięcie celu ochrony.
* Rezerwat Jezioro Kośno
* Rezerwat Las Warmiński
Obszary chronione w kategorii HCVF 1.2. - lasy stanowiące ostoje zwierząt, w związku z różnorodnością wymagań poszczególnych gatunków, nie ma określonych wspólnych zasad gospodarowania w lasach tej grupy, są one szczegółowo ustalane dla poszczególnych gatunków. Istotnym jest zapewnienie właściwego stanu ochrony gatunku, nie dopuszczającego do zmniejszenia liczebności danej populacji w określonym siedlisku.
* Strefy ochronne ścisłe i częściowe wokół gniazd ptaków objętych ochroną (11szt.)
* Ostoje zagrożonych i ginących gatunków zwierząt i roślin
Obszary chronione w kategorii HCVF 3.1. – ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące. Sugerowane jest wyłączenie z użytkowania i przeznaczenie ich do ochrony przyrody, nawet jeśli nie są objęte ustawowymi formami ochrony przyrody.
* Lasy zboczowe, bory, brzeziny i świerczyny bagienne
Obszary chronione w kategorii HCVF 3.2. – ekosystemy rzadkie i zagrożone w Europie, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo. Gospodarka w tej kategorii lasów winna być prowadzona w sposób zapewniający zachowanie siedliska przyrodniczego we właściwym stanie ochrony, w którym naturalny zasięg siedliska przyrodniczego nie ulega zmianie
* Grądy, buczyny i łęgi
Obszary chronione w kategorii HCVF 4.1. – lasy chroniące zasoby wód powierzchniowych i podziemnych na siedliskach wilgotnych i bagiennych oraz położone na terenach okresowo zalewanych. Wskazane jest stałe utrzymanie szaty roślinnej ( stosowanie odpowiednich rodzajów rębni), zapobiegającej osuwaniu i rozmywaniu brzegów zbiorników wodnych, wylewaniu wód, a także zanieczyszczaniu ich.
* Lasy wodochronne
Obszary chronione w kategorii HCVF 4.2. – lasy chroniące glebę przed erozją, zmywaniem i wyjałowieniem, powstrzymujące osuwanie się ziemi i skał na stromych i urwistych zboczach. Wskazane jest trwałe utrzymanie szaty roślinnej oraz umiarkowane stosowanie cięć pielęgnacyjnych oraz odpowiednich rodzajów rębni.
* Lasy glebochronne
Obszary chronione w kategorii HCVF 6.1 – tereny ważne kulturalnie, religijnie dla społeczności lokalnych. Zagospodarowanie tych terenów powinno uwzględniać wolę i opinię społeczności, powinno mieć na celu zachowanie zidentyfikowanych obiektów.
* Lasy o szczególnym znaczeniu dla tradycyjnej tożsamości kulturowej
Wykaz lasów o szczególnych walorach przyrodniczych - HCVF
KONSULTACJE SPOŁECZNE
Proces konsultacyjny:
Formularz konsultacyjny do nowych powierzchni nieujętych w propozycjach nadleśnictwa
Formularz konsultacyjny dotyczący sposobu rozpatrzenia wniesionych uwag
W związku z korektą powierzchni lasów o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF, Nadleśnictwo Olsztyn przedkłada do konsultacji społecznych, wykazy lasów wraz z ich lokalizacją na mapach. Konsultacje dotyczą lasów HCVF kategorii 3 i 6.
Osoby, instytucje lub organizacje zainteresowane typowaniem lasów HCVF zapraszamy do konsultacji w terminie do 9.06.2019r.
Opinie, uwagi i własne propozycje prosimy składać na załączonych formularzach:
1. osobiście w siedzibie Nadleśnictwa,
2. przesyłać pocztą na adres: Nadleśnictwo Olsztyn, ul. Marii Zientary-Malewskiej 51/53, 10-308 Olsztyn
3. drogą elektroniczną na adres:olsztyn@olsztyn.lasy.gov.pl
Osoba do kontaktu: A. Krawczyk, tel. 89 526 89 17 lub 89 532 09 59, e-mail alina.krawczyk@olsztyn.lasy.gov.pl
Zbiorcze zestawienie powierzchni HCVF 3 poddanych konsultacji
Zestawienie powierzchni podanych do konsultacji HCVF 6
Formularz identyfikacyjny podmiotu biorącego udział w konsultacjach
Formularz konsultacyjny do nowych powierzchni nie ujętych w propozycjach nadleśnictwa
Formularz konsultacyjny do propozycji przedstawionych przez nadleśnictwo do konsultacji
Asset Publisher
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów
Akcja budowy zimowego schronienia dla płazów w Nadleśnictwie Olsztyn
Wspólnymi siłami pracowników Nadleśnictwa Olsztyn, Fundacji Nexus, Fundacji Warneland, Fundacji Polish Preppers, Stowarzyszenia Nasze Jakubowo, Studia Ruchome Obrazki oraz Klubu Sportowego Warmia Active powstało dziś w Leśnictwie Zazdrość hibernakulum dla płazów.
Co to jest to tajemnicze hibernakulum?
To nic innego jak zimowa kryjówka dla płazów, czyli zimowisko. Płazy to zwierzęta zmiennocieplne, które dostosowują temperaturę swego ciała do otoczenia. Dlatego w zimie przechodzą w stan odrętwienia, czyli hibernacji. Jako miejsca zimowania wykorzystują przede wszystkim naturalne zagłębienia, norki, wykroty, sterty gałęzi i przestrzenie między korzeniami drzew, które, osłonięte dodatkowo roślinnością i opadłymi liśćmi, zapewniają im ochronę.
Skąd pomysł na taką inicjatywę?
W ostatnich latach daje się wyraźnie zaobserwować spadek liczebności płazów. Przyczyn jest wiele, m.in. zmiany środowiska spowodowane przez człowieka, a zwłaszcza niszczenie i likwidacja zbiorników wodnych (które stanowią ich miejsca rozrodu), zanieczyszczenie wód oraz ruch samochodowy.
Bywa jednak i tak, że nawet wybrane przez płazy zimowisko, może się okazać dla nich śmiertelną pułapką. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy płazy nie mogą się wydostać z kryjówki, do której weszły jeszcze jesienią. Płazy wpadają czasem do obiektów odwodnieniowych — studzienek i kolektorów kanalizacyjnych, różnorodnych konstrukcji o stromych ścianach, w tym na przykład zbiorników wodnych o stromych lub nawet pionowych brzegach, niezabezpieczonych wykopów, umocnionych betonem rowów, osadników, studni czy basenów. Dlatego z inicjatywy Fundacji Nexus postanowiliśmy stworzyć płazom bezpieczne schronienia na zimowy czas.
Gdzie powstało hibernakulum?
Zimowisko zostało utworzone blisko zbiornika wodnego w Leśnictwie Zazdrość, żeby jak najbardziej ułatwić płazom dostęp do tego schronienia.
Jak zbudować hibernakulum?
Zasadniczą cześć zimowiska stanowi pryzma zbudowana z naturalnych materiałów posadowiona w niezbyt głębokim wykopie (lub w istniejącym naturalnym zagłębieniu). Poszczególne warstwy stanowią (od dołu): żwir, kamienie, pnie, konary i gałęzie, tkanina jutowa lub inna z naturalnego materiału, liście, drobne gałęzie, ziemia z wykopu i na koniec opcjonalnie warstwa roślinności.
Im większe hibernakulum, tym lepiej – w większym zimowisku będą panować stabilniejsze warunki. Ścianki powinny być łagodne, aby umożliwić płazom wejście i wyjście z kryjówki. Nie należy upychać poszczególnych elementów zbyt gęsto, płazy powinny mieć swobodny dostęp do zimowiska, szczególnie od strony zbiornika wodnego, ale przestrzenie w zimowisku nie powinny być większe niż ok. 10 cm średnicy, wtedy zimowisko nie ulegnie wychłodzeniu.
Przypomnijmy, że wszystkie gatunki herpetofauny, czyli płazów i gadów, są w Polsce pod ochroną!
