Web Content Display
LASY O SZCZEGÓLNYCH WALORACH PZYRODNICZYCH
Lasy HCVF zostały wyznaczane zgodnie z Zarządzeniem nr 22 Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Olsztynie z 26 kwietnia 2019 roku, z wykorzystaniem ,,Kryteriów wyznaczania Lasów o szczególnych walorach przyrodniczych w Polsce”.
Wykaz lasów o szczególnych wartościach przyrodniczych – zidentyfikowanych według kryteriów HCVF adaptowanych do warunków Polskich wraz z podaniem zasad gospodarowania:
1. Obszary chronione w kategorii HCVF 1.1.a. - każde działanie w lesie tej kategorii musi wynikać wyłącznie z potrzeby ochrony przyrody, dopuszczalne są wyłącznie działania wynikające z planu ochrony przyrody lub zadań ochronnych (zatwierdzonych decyzją wojewody). Ingerencja w naturalne procesy może nastąpić wtedy gdy ich kierunek uniemożliwiłby osiągnięcie celu ochrony.
* Rezerwat Jezioro Kośno
* Rezerwat Las Warmiński
Obszary chronione w kategorii HCVF 1.2. - lasy stanowiące ostoje zwierząt, w związku z różnorodnością wymagań poszczególnych gatunków, nie ma określonych wspólnych zasad gospodarowania w lasach tej grupy, są one szczegółowo ustalane dla poszczególnych gatunków. Istotnym jest zapewnienie właściwego stanu ochrony gatunku, nie dopuszczającego do zmniejszenia liczebności danej populacji w określonym siedlisku.
* Strefy ochronne ścisłe i częściowe wokół gniazd ptaków objętych ochroną (11szt.)
* Ostoje zagrożonych i ginących gatunków zwierząt i roślin
Obszary chronione w kategorii HCVF 3.1. – ekosystemy skrajnie rzadkie i ginące. Sugerowane jest wyłączenie z użytkowania i przeznaczenie ich do ochrony przyrody, nawet jeśli nie są objęte ustawowymi formami ochrony przyrody.
* Lasy zboczowe, bory, brzeziny i świerczyny bagienne
Obszary chronione w kategorii HCVF 3.2. – ekosystemy rzadkie i zagrożone w Europie, lecz w Polsce pospolitsze i występujące wielkoobszarowo. Gospodarka w tej kategorii lasów winna być prowadzona w sposób zapewniający zachowanie siedliska przyrodniczego we właściwym stanie ochrony, w którym naturalny zasięg siedliska przyrodniczego nie ulega zmianie
* Grądy, buczyny i łęgi
Obszary chronione w kategorii HCVF 4.1. – lasy chroniące zasoby wód powierzchniowych i podziemnych na siedliskach wilgotnych i bagiennych oraz położone na terenach okresowo zalewanych. Wskazane jest stałe utrzymanie szaty roślinnej ( stosowanie odpowiednich rodzajów rębni), zapobiegającej osuwaniu i rozmywaniu brzegów zbiorników wodnych, wylewaniu wód, a także zanieczyszczaniu ich.
* Lasy wodochronne
Obszary chronione w kategorii HCVF 4.2. – lasy chroniące glebę przed erozją, zmywaniem i wyjałowieniem, powstrzymujące osuwanie się ziemi i skał na stromych i urwistych zboczach. Wskazane jest trwałe utrzymanie szaty roślinnej oraz umiarkowane stosowanie cięć pielęgnacyjnych oraz odpowiednich rodzajów rębni.
* Lasy glebochronne
Obszary chronione w kategorii HCVF 6.1 – tereny ważne kulturalnie, religijnie dla społeczności lokalnych. Zagospodarowanie tych terenów powinno uwzględniać wolę i opinię społeczności, powinno mieć na celu zachowanie zidentyfikowanych obiektów.
* Lasy o szczególnym znaczeniu dla tradycyjnej tożsamości kulturowej
Wykaz lasów o szczególnych walorach przyrodniczych - HCVF
KONSULTACJE SPOŁECZNE
Proces konsultacyjny:
Formularz konsultacyjny do nowych powierzchni nieujętych w propozycjach nadleśnictwa
Formularz konsultacyjny dotyczący sposobu rozpatrzenia wniesionych uwag
W związku z korektą powierzchni lasów o szczególnych walorach przyrodniczych HCVF, Nadleśnictwo Olsztyn przedkłada do konsultacji społecznych, wykazy lasów wraz z ich lokalizacją na mapach. Konsultacje dotyczą lasów HCVF kategorii 3 i 6.
Osoby, instytucje lub organizacje zainteresowane typowaniem lasów HCVF zapraszamy do konsultacji w terminie do 9.06.2019r.
Opinie, uwagi i własne propozycje prosimy składać na załączonych formularzach:
1. osobiście w siedzibie Nadleśnictwa,
2. przesyłać pocztą na adres: Nadleśnictwo Olsztyn, ul. Marii Zientary-Malewskiej 51/53, 10-308 Olsztyn
3. drogą elektroniczną na adres:olsztyn@olsztyn.lasy.gov.pl
Osoba do kontaktu: A. Krawczyk, tel. 89 526 89 17 lub 89 532 09 59, e-mail alina.krawczyk@olsztyn.lasy.gov.pl
Zbiorcze zestawienie powierzchni HCVF 3 poddanych konsultacji
Zestawienie powierzchni podanych do konsultacji HCVF 6
Formularz identyfikacyjny podmiotu biorącego udział w konsultacjach
Formularz konsultacyjny do nowych powierzchni nie ujętych w propozycjach nadleśnictwa
Formularz konsultacyjny do propozycji przedstawionych przez nadleśnictwo do konsultacji
Asset Publisher
Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa
Historia Nadleśnictwa
Tereny położone w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olsztyn stanowiły kiedyś obszary leśne o charakterze puszczy pierwotnej.
W czasach historycznych zamieszkałe były przez pruskie plemię Sasinów, którzy dość wcześnie ulegli kolonizacji prowadzonej przez Zakon Krzyżacki. W wyniku umów zakonu z papiestwem ziemie te przypadły Kościołowi, a władzę na tym terenie sprawowali biskupi warmińscy, których siedzibą był początkowo Frombork, a później Lidzbark Warmiński.
Miasto Olsztyn prawa miejskie uzyskało w 1353 roku, a prawo lokacyjne otrzymał Jan z Łajs. Dobra kościelne Warmii, w tym również Lasy, podzielone były na komornictwa (komturie) i zarządzane przez komorników (komturów). Przejściowo w komornictwie olsztyńskim władzę sprawował jako kanonik kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. Po pokoju toruńskim od 1466 roku cała Warmia wraz z komornictwem olsztyńskim jako Prusy Królewskie znalazły się pod berłem Korony Polskiej, gdzie była nieprzerwanie do pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku.
W okresie rozbiorowym dobra kościelne zostały upaństwowione. Zdecydowana większość podolsztyńskich lasów stanowiła własność państwową, a lasy położone na północ i północny wschód od miasta należały do okolicznych majątków i gospodarstw.
W gospodarce leśnej stosowano przede wszystkim zręby zupełne ze sztucznym odnowieniem. W składzie gatunkowym drzewostanów występowała głownie sosna ze znacznym udziałem świerka oraz nielicznymi gatunkami drzew liściastych. Zdecydowana dominacja gatunków iglastych wynikała z zakładanych w odnowieniach monokultur.
W okresie powojennym lasy prywatne byłego obrębu Łyna upaństwowiono na mocy dekretu o reformie rolnej i włączono do nadleśnictw Kudypy i Wipsowo. Natomiast Lasy własności państwowej weszły w skład Nadleśnictwa Nowe Ramuki.
W 1960 roku opracowano plany definitywnego urządzenia lasu dla tych obszarów.
Na podstawie Zarządzenia Nr 5 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 26 marca 1990 roku oraz Zarządzenia Nr 16 Dyrektora Okręgowego zarządu Lasów Państwowych w Olsztynie z dnia 11 czerwca 1990 roku z dniem 1 czerwca 1990 roku powołano do życia jednostkę organizacyjną - Nadleśnictwo Olsztyn.
Terytorialny zasięg Nadleśnictwa powstał z wydzielenia obszarów z trzech sąsiednich nadleśnictw:
Kudypy - 2 leśnictwa (Dąbrówka, Barczewko)
Nowe Ramuki - 6 leśnictw (Zazdrość, Mazuchy, Mendryny, Koszno, Wygoda i Nowa Wieś)
Wipsowo - szkółka zadrzewieniowa w Łęgajnach.
Łączna powierzchnia Nadleśnictwa w momencie utworzenia wynosiła 11 102 ha.
W wyniku zmian organizacyjnych oraz przejęcia znacznych ilości gruntów porolnych do zalesienia ilość leśnictw ostatecznie wzrosła do 10-ciu:
Obręb Wadąg: Dąbrówka, Wadąg, Łęgajny
Obręb Purda: Wyrandy, Zazdrość, Mazuchy, Linok, Mendryny, Nowa Wieś, Kośno
W roku 2005 struktura organizacyjna Nadleśnictwa Olsztyn uległa niewielkim zmianom: zlikwidowano Leśnictwo Łęgajny oraz podział na obręby.
Na dzień 01.01.2008 r. powierzchnia Nadleśnictwa wynosiła 12 974 ha.
Na podstawie Zarządzenia nr 91 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 22 grudnia 2009 r w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni ogólnej i zasięgu terytorialnym Nadleśnictw Wipsowo i Olsztyn w RDLP w Olsztynie wyłączono z obrębu Purda Leśna w Nadleśnictwie Wipsowo 3002,55 ha gruntów i włączono je do obrębu leśnego Olsztyn w Nadleśnictwie Olsztyn. W wyniku tego zarządzenia powierzchnia ogólna zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Olsztyn wzrosła do 15 997,9662 ha. (przejęto dwa Leśnictwa Gaj i Graszk).
Z dniem 1 lutego 2010 roku na mocy Zarządzenia nr 4/2010 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn likwidacji uległo Leśnictwo Linok oraz Zespół Plantacyjno Szkółkarsko Nasienny w Łęgajnach.