Asset Publisher
UŻYTKOWANIE LASU
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
" Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania. O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,4 mld m sześć. drewna."
Małgorzata Haze, redaktor serwisu internetowego Lasów Państwowych
W Nadleśnictwie Olsztyn gospodarka prowadzona jest w oparciu o aktualnie obowiązujący „PLAN URZĄDZENIA LASU" na lata 2015-2024.
Drewno pozyskuje się stosując:
- Cięcia rębne - cięcia wykonywane w drzewostanach, które osiągnęły już wiek rębności, mające na celu stworzenie najkorzystniejszych warunków do odnowienia pożądanego składu gatunkowego i uzyskania odpowiedniej struktury drzewostanu. zależnie od sposobu cięcia i warunków wzrostu odnowień rozróżnia się 5 rodzajów rębni: zupełną, częściową, gniazdową, stopniową i przerębową. Stosowane cięcia uwzględniają wymogi ekologiczne. W dobrych jakościowo drzewostanach, na powierzchniach cięć rębnych pozostawiane są kępy odnowień naturalnych oraz grupy starodrzewu z płatami runa do ich naturalnej śmierci. Tym sposobem stwarzane są możliwość rozwoju licznym gatunkom fauny i flory (zwłaszcza grzybów), które decydują o bogactwie i procesach samoregulacji w przyrodzie. Pozostawiane są również kępy drzew i krzewów celem wzbogacenia krajobrazu leśnego i stworzenia różnorodności biologicznej. Nie prowadzi się cięć rębnych na granicy z jeziorami i ciekami wodnymi oraz przy głównych szlakach komunikacyjnych.
- Cięcia przedrębne - w ramach tego sposobu użytkowania lasu prowadzone są cięcia pielęgnacyjne mające na celu stworzenie korzystnych warunków wzrostu i rozwoju drzew o lepszej wartości hodowlanej. W zależności od wieku drzewostanu w drzewostanie przeprowadza się czyszczenia późne oraz trzebież wczesną i trzebież późną.
- Cięcia przygodne - cięcia wykonywane w celu zachowania stanu sanitarnego lasu – polegające na usuwaniu wywrotów, złomów i drzew posuszowych.
Sprzedaż drewna odbywa się zgodnie z aktualnie obowiązującymi zarządzeniami Dyrektora Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych.
Sprzedaż detaliczna drewna wielkowymiarowego odbywa się w siedzibie nadleśnictwa, zaś sprzedaż drewna średniowymiarowego i małowymiarowego bezpośrednio w leśnictwach nadleśnictwa w określonych godzinach i dniach miesiąca.
Zapoznaj się z ofertą sprzedaży drewna w Nadleśnictwie Olsztyn
Asset Publisher
III Backyard Ultra Warmia
III Backyard Ultra Warmia
Pot, krew, łzy i…świetna zabawa.
Od godz. 8:00 w piątek 21.03 do niedzielnego poranka 23.03. na terenie Nadleśnictwa Olsztyn odbywał się III Backyard Ultra Warmia. Na starcie zameldowało się 80 zawodników i zawodniczek.
Backyard Ultra Warmia 2025 posiada rangę Bronze Event w międzynarodowej klasyfikacji i jest biegiem wchodzącym w skład światowej sieci biegów Backyard Ultra.
Formuła biegu przywędrowała do nas z USA. Jej pomysłodawcą jest Gary Cantrell, znany jako Lazarus Lake. Magazyn Rail Runner nazwał go „geniuszem zła”, „Leonardem da Vinci bólu”, „Mistrzem sadomasochistycznego rzemiosła”. Określenia te wskazują z jakim wysiłkiem mają do czynienia zawodnicy biorący udział w tego typu zawodach.
Trasa biegu wytyczona m.in. na terenie Leśnictwa Zazdrość miała kształt pętli o długości 6706 metrów i została zaplanowana wokół jeziora Kielarskiego.
Prowadziła po zróżnicowanym podłożu - 85% stanowiły drogi leśne i szutrowe, oraz ścieżki leśne. Łączne przewyższenie jednego okrążenia wyniosło około 100 m.
Formuła zawodów polegała na tym, że zawodnicy o każdej pełnej godzinie stawiali się na linii startu i musieli pokonać dystans 1 pętli (6,7 km) w czasie nie dłuższym niż 1 godzina.
Rywalizacja trwała do momentu wyłonienia jednego zwycięzcy, tzn. do czasu gdy na starcie pojawił się tylko jeden zawodnik.
Musiał on wówczas pokonać samotnie jedną, ostatnią pętlę w czasie krótszym niż 1 godzina (pętlę zwycięzcy), po której nastąpiło zakończenie biegu. Zwycięzcą tegorocznej rywalizacji został Tomasz Cygański z Olsztyna. Przebiegł 46 okrążeń, a więc 308 km.
Nadleśnictwo Olsztyn objęło wydarzenie patronatem honorowym a także udzieliło wsparcia organizacyjnego. Nadleśniczy Paweł Artych wziął udział w otwarciu biegu.
W sobotnie przedpołudnie zarówno osoby wspierające zawodników jak Ci którzy rekreacyjnie odwiedzili Polanę Kielarską mogli zapoznać się z ofertą edukacyjną Nadleśnictwa oraz wziąć udział w quzie na temat wiedzy leśnej. Na udzielających prawidłowe odpowiedzi czekały nagrody.
Nadleśnictwo Olsztyn udostępnia teren pod organizację imprez sportowych na podstawie artykułu 29, ust. 4 ustawy z dn. 28 września 1991 r. o lasach.
To doskonała okazja to podkreślenia znaczenia współpracy Nadleśnictwa i organizacji pozarządowych działających wspólnie na rzecz promocji zdrowego tryb życia, integracji lokalnej społeczności, propagowania spędzania czasu w leśnym otoczeniu z poszanowaniem przyrody i zasad bezpieczeństwa.
Media o wydarzeniu:
https://radioolsztyn.pl/bieg-dla-herosow-trwa-backyard-ultra-warmia/01808676
https://olsztyn.tvp.pl/85734347/bieg-dla-wytrwalych-ruszyl-backyard-ultra-warmia
Asset Publisher
Historia Nadleśnictwa
Historia Nadleśnictwa
Tereny położone w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olsztyn stanowiły kiedyś obszary leśne o charakterze puszczy pierwotnej.
W czasach historycznych zamieszkałe były przez pruskie plemię Sasinów, którzy dość wcześnie ulegli kolonizacji prowadzonej przez Zakon Krzyżacki. W wyniku umów zakonu z papiestwem ziemie te przypadły Kościołowi, a władzę na tym terenie sprawowali biskupi warmińscy, których siedzibą był początkowo Frombork, a później Lidzbark Warmiński.
Miasto Olsztyn prawa miejskie uzyskało w 1353 roku, a prawo lokacyjne otrzymał Jan z Łajs. Dobra kościelne Warmii, w tym również Lasy, podzielone były na komornictwa (komturie) i zarządzane przez komorników (komturów). Przejściowo w komornictwie olsztyńskim władzę sprawował jako kanonik kapituły Warmińskiej Mikołaj Kopernik. Po pokoju toruńskim od 1466 roku cała Warmia wraz z komornictwem olsztyńskim jako Prusy Królewskie znalazły się pod berłem Korony Polskiej, gdzie była nieprzerwanie do pierwszego rozbioru Polski w 1772 roku.
W okresie rozbiorowym dobra kościelne zostały upaństwowione. Zdecydowana większość podolsztyńskich lasów stanowiła własność państwową, a lasy położone na północ i północny wschód od miasta należały do okolicznych majątków i gospodarstw.
W gospodarce leśnej stosowano przede wszystkim zręby zupełne ze sztucznym odnowieniem. W składzie gatunkowym drzewostanów występowała głownie sosna ze znacznym udziałem świerka oraz nielicznymi gatunkami drzew liściastych. Zdecydowana dominacja gatunków iglastych wynikała z zakładanych w odnowieniach monokultur.
W okresie powojennym lasy prywatne byłego obrębu Łyna upaństwowiono na mocy dekretu o reformie rolnej i włączono do nadleśnictw Kudypy i Wipsowo. Natomiast Lasy własności państwowej weszły w skład Nadleśnictwa Nowe Ramuki.
W 1960 roku opracowano plany definitywnego urządzenia lasu dla tych obszarów.
Na podstawie Zarządzenia Nr 5 Naczelnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia 26 marca 1990 roku oraz Zarządzenia Nr 16 Dyrektora Okręgowego zarządu Lasów Państwowych w Olsztynie z dnia 11 czerwca 1990 roku z dniem 1 czerwca 1990 roku powołano do życia jednostkę organizacyjną - Nadleśnictwo Olsztyn.
Terytorialny zasięg Nadleśnictwa powstał z wydzielenia obszarów z trzech sąsiednich nadleśnictw:
Kudypy - 2 leśnictwa (Dąbrówka, Barczewko)
Nowe Ramuki - 6 leśnictw (Zazdrość, Mazuchy, Mendryny, Koszno, Wygoda i Nowa Wieś)
Wipsowo - szkółka zadrzewieniowa w Łęgajnach.
Łączna powierzchnia Nadleśnictwa w momencie utworzenia wynosiła 11 102 ha.
W wyniku zmian organizacyjnych oraz przejęcia znacznych ilości gruntów porolnych do zalesienia ilość leśnictw ostatecznie wzrosła do 10-ciu:
Obręb Wadąg: Dąbrówka, Wadąg, Łęgajny
Obręb Purda: Wyrandy, Zazdrość, Mazuchy, Linok, Mendryny, Nowa Wieś, Kośno
W roku 2005 struktura organizacyjna Nadleśnictwa Olsztyn uległa niewielkim zmianom: zlikwidowano Leśnictwo Łęgajny oraz podział na obręby.
Na dzień 01.01.2008 r. powierzchnia Nadleśnictwa wynosiła 12 974 ha.
Na podstawie Zarządzenia nr 91 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 22 grudnia 2009 r w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni ogólnej i zasięgu terytorialnym Nadleśnictw Wipsowo i Olsztyn w RDLP w Olsztynie wyłączono z obrębu Purda Leśna w Nadleśnictwie Wipsowo 3002,55 ha gruntów i włączono je do obrębu leśnego Olsztyn w Nadleśnictwie Olsztyn. W wyniku tego zarządzenia powierzchnia ogólna zasięgu terytorialnego Nadleśnictwa Olsztyn wzrosła do 15 997,9662 ha. (przejęto dwa Leśnictwa Gaj i Graszk).
Z dniem 1 lutego 2010 roku na mocy Zarządzenia nr 4/2010 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn likwidacji uległo Leśnictwo Linok oraz Zespół Plantacyjno Szkółkarsko Nasienny w Łęgajnach.