Asset Publisher
Regulamin korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Olsztyn
§ 1
Regulamin określa zasady korzystania z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego dla pojazdów silnikowych, zaprzęgowych i motorowerów na terenie Nadleśnictwa Olsztyn.
Podstawa prawna:
1. Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach, tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 1275, 1718. zwana dalej ustawą o lasach.
2. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.
3. Ustawa z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, tekst jednolity Dz. U.
z 2021 r. poz. 450 ze zm. zwana dalej Prawem o ruchu drogowym.
4. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, tekst jednolity Dz. U. z 2021 r. poz. 1376, 1595.
5. Rozporządzenie Ministrów Infrastruktury oraz Spraw Wewnętrznych i Administracji
z dnia 31 lipca 2020 r. w sprawie znaków i sygnałów drogowych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 2310), zwane dalej rozporządzeniem Ministrów w sprawie znaków;
6. Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania n drogach (tj. Dz. U. z 2019 poz. 2311), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych dla znaków;
7. Zarządzenie nr 36 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 28 maja 2021 r. w sprawie wprowadzenia wytycznych dotyczących korzystania z dróg leśnych, a także ich oznakowania i udostępniania dla ruchu pojazdami silnikowymi, zaprzęgowymi i motorowerami.
§ 2
Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe Nadleśnictwo Olsztyn jest zarządcą dróg leśnych usytuowanych na gruntach Skarbu Państwa zarządzanych przez Nadleśnictwo, położonych w jego zasięgu administracyjnym.
§ 3
Użyte w regulaminie określenia oznaczają:
a) Zarządca drogi - Nadleśniczy Nadleśnictwa Olsztyn;
b) użytkownik - osoba korzystająca z leśnych dróg udostępnionych do ruchu publicznego.
c) pojazd - samochód, pojazd zaprzęgowy, motocykl bądź inny środek transportu poruszający się po leśnych drogach udostępnionych.
§ 4
1. Korzystanie z dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego odbywa się na podstawie niniejszego regulaminu, Prawa o ruchu drogowym, poleceń pracowników Zarządcy drogi lub osób upoważnionych na mocy tej ustawy do kierowania ruchem[1].
2. Poprzez wjazd na teren dróg leśnych udostępnionych do ruchu publicznego użytkownik wyraża zgodę i zobowiązuje się do przestrzegania ustanowionych przez Zarządcę drogi warunków przedstawionych w niniejszym regulaminie.
3. Zamieszczenie adresu strony internetowej oraz kodu QR na tablicy informacyjnej TL-2 jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia woli Zarządcy drogi, o którym mowa w art. 60 i 61 Kodeksu cywilnego.
§ 5
Nadleśniczy Nadleśnictwa Olsztyn ustala następujące zasady korzystania z udostępnionych do ruchu publicznego dróg leśnych:
1. Drogi leśne udostępnione do ruchu publicznego zostaną oznakowane[2] :
a) drogowskazem, przez który rozumie się zastosowanie oznakowania zgodnego z rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych dla znaków[3] albo tablic kierunkowych, o których mowa w rozdziale 7.5. Księgi identyfikacji wizualnej Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe;
b) tablicą informacyjną TL-2, zgodną ze wzorem przedstawionym w rozdziale 7.8. Księgi identyfikacji wizualnej PGL LP Oznakowanie dróg leśnych udostępnionych do ruchu;
c) znakiem D-52 (początek strefy ruchu) łącznie z B-33 (ograniczenie prędkości);
d) znakiem D-53 (koniec strefy ruchu).
2. Na drogach leśnych obowiązuje zakaz:
a) zatrzymywania i postoju pojazdów - z wyłączeniem miejsc do tego przeznaczonych i oznakowanych znakiem D-18 (parking);
b) zaśmiecania terenu;
c) zjazdu z drogi na obszary leśne i drogi leśne nieudostępnione do ruchu publicznego,
d) wyprzedzania;
e) używania sygnałów dźwiękowych;
f) wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z obsługą techniczną pojazdu;
g) niszczenia mienia Zarządcy drogi.
3. Zakaz zatrzymywania się nie dotyczy osób wymienionych w § 29 ust. 3 ustawy o lasach, prowadzących czynności służbowe i gospodarcze (w tym czynności związane z obsługą techniczną pojazdu, np. obsługą maszyn, urządzeń i środków transportowych podmiotów wykonujących zlecone prace), pod warunkiem pozostawienia pojazdu w sposób nieograniczający możliwości poruszania się innym użytkownikom.
4. W odniesieniu do dróg krzyżujących się kierujący pojazdem jest obowiązany zachować szczególną ostrożność, w miejscach tych obowiązują zasady kolejności przejazdu jak na skrzyżowaniu równorzędnym, o ile zastosowane znaki drogowe nie wskazują inaczej.
5. Wszystkich użytkowników dróg udostępnionych obowiązuje zasada ograniczonego zaufania (art. 4 Prawa o ruchu drogowym – „Uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze mają prawo liczyć, że inni uczestnicy tego ruchu przestrzegają przepisów ruchu drogowego, chyba że okoliczności wskazują na możliwość odmiennego ich zachowania”).
§ 6
Podczas korzystania z udostępnionych dróg leśnych należy zachować szczególną ostrożność. Na drodze leśnej udostępnionej do ruchu publicznego mogą wystąpić różne zagrożenia i utrudnienia, w szczególności: zwężenia jedni, niebezpieczne zakręty, spadki terenu przekraczające dopuszczalne normy, wyboje i nierówności nawierzchni, okresowe oblodzenia, zwierzyna leśna, ruch pojazdów specjalistycznych, inne utrudnienia i ograniczenia.
§ 7
1. Możliwe jest czasowe udostępnienie drogi do ruchu publicznego w wymiarze godzinowym (np. 600 do 1600) lub wskazanym czasie, wyznaczonym dniami (np. od pn. do pt.) lub miesiącami ( np. od 1 czerwca do 30 września). Zakres czasowego udostępnienia drogi jest szczegółowo opisany w zarządzeniu udostępniającym drogi leśne do ruchu publicznego.
2. Drogi leśne udostępnione mogą być krótkotrwale wyłączone z ruchu publicznego. W okresie krótkotrwałego wyłączenia z udostępnienia drogi leśnej na oznakowaniu, o którym mowa §5 ust. 1 niniejszego regulaminu, zostaną naniesione dwa krzyżujące się pasy barwy pomarańczowej lub nastąpi ich zasłonięcie.
§ 8
1. W wypadku pozostawienia pojazdu w miejscu zabronionym, w sposób utrudniający ruch albo w inny sposób zagrażający bezpieczeństwu, może on zostać usunięty na zlecenie Zarządcy drogi.
2. Zarządca drogi uprawniony będzie do wezwania straży gminnej lub policji w celu odholowania pojazdu użytkownika na parking strzeżony.
3. Odholowany pojazd może być wydany po uiszczeniu, przez właściciela lub osobę władającą pojazdem, opłaty za odholowanie oraz opłaty za przechowanie pojazdu na parkingu strzeżonym (jeśli takowe zaistnieje), dokonanych na podstawie faktur wystawionych przez podmioty wykonujące stosowne usługi (lub faktury Zarządcy drogi).
4. W wypadku pozostawienia pojazdu w miejscu zabronionym, lecz w sposób nieutrudniający ruchu innym pojazdom, może on zostać unieruchomiony przez zastosowanie urządzenia do blokowania kół.
§ 9
1. Zarządca drogi nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzone użytkownikowi szkody przez osoby trzecie.
2. Zarządca drogi nie ponosi odpowiedzialności za skutki działania siły wyższej oraz skutki nieprzestrzegania postanowień niniejszego regulaminu.
§ 10
1. Użytkownik ponosi odpowiedzialność za wszelkie szkody wyrządzone Zarządcy drogi bądź innym użytkownikom w związku z niezastosowaniem się do niniejszego regulaminu.
2. W wypadku zdarzenia na terenie dróg leśnych lub miejsc postojowych, które skutkowałoby jakąkolwiek odpowiedzialnością użytkownika z tego tytułu, zobowiązany jest on przed opuszczeniem drogi leśnej lub miejsca postojowego do niezwłocznego poinformowania Zarządcy drogi o tym fakcie i złożenia w formie pisemnej stosownego oświadczenia.
§ 11
Bez zgody Zarządcy drogi wjazd pojazdów przewożących materiały niebezpieczne jest zabroniony.
§ 12
W wypadku kolizji i wypadków drogowych powstałych na terenie dróg leśnych obowiązują zasady określone w Prawie o ruchu drogowym.
§ 13
Regulamin wchodzi w życie z dniem 01.04.2022 r. na podstawie zarządzenia nr 13/2022 Nadleśniczego Nadleśnictwa Olsztyn z dnia 01.04.2022 r.
[1] Art. 6 ust. 1. Prawa o ruchu drogowym oraz rozporządzenie ministra spraw wewnętrznych i administracji z dna 6 lipca 2010 r. w sprawie kierowania ruchem drogowym (tj. Dz. U. z 2016, poz. 143)
[2] Jeśli nie wskazano inaczej znaki i ich symbole, o których mowa w niniejszym regulaminie są tożsame ze znakami opisanymi w §2 ust. 8 rozporządzenia Ministrów w sprawie znaków
[3] Rozdział 6 załącznika nr 1 do rozporządzenia w sprawie warunków technicznych dla znaków
/documents/21862792/0/Zarz%C4%85dzenie+nr+13+2022/46545620-3244-58f6-a4f6-60aeeb0b9a02
/documents/21862792/0/Zarz%C4%85dzenie+nr+5+drogi+udost%C4%99pnione/a41ac58b-f41c-b82b-6d81-e0789ade44ac
Asset Publisher
Asset Publisher
HODOWLA LASU - czyli od nasionka do drzewa
HODOWLA LASU - czyli od nasionka do drzewa
Lasy z natury spełniają wiele funkcji. Niektóre z nich, uznane za szczególnie ważne dla człowieka, mogą być wspierane działaniami gospodarki leśnej. Poprzez hodowlę lasu rozumiemy zespół zabiegów odnowieniowych, pielęgnacyjnych i ochronnych, które wzorowane są na procesach naturalnych i dostosowane do fazy w której znajduje się las – tak więc inne dla uprawy, inne w drzewostanie dojrzałym.
Prace z zakresu hodowli lasu dzielimy na następujące działy:
- nasiennictwo – zbiór i przechowywanie nasion
- szkółkarstwo – produkcja sadzonek
- odnowienia i zalesienia
- pielęgnacja upraw i drzewostanów
- melioracje leśne.
Celem hodowli lasu jest zapewnienie stabilności i ciągłości rozwoju ekosystemów, przy osiągnięciu możliwie wysokiej produkcyjności. Chcąc osiągnąćsukces hodowlany dostosowuje się skład gatunkowy drzewostanówdo warunków siedliska, tak więc gospodarkę leśną prowadzi się w poszanowaniu przyrody – inaczej w górach i inaczej na niżu. Planując zadania hodowli lasu zwraca się uwagę na aktualne potrzeby i zachodzące procesy oraz możliwości ich wykorzystania.
Rębnia to nie jest sposób na ścięcie drzew w lesie , to metody postępowania zgodnie z którymi zastępuje się starsze, dojrzałe, pokolenie drzew innym pokoleniem – młodszym.
Odnowienia i zalesienia
Celem prac odnowieniowych i zalesieniowych jest inicjowanie i kształtowanie młodego pokolenia lasu. Odnowienie odbywa się na gruntach leśnych, a zalesienia na gruntach nieleśnych przeznaczonych pod uprawę.
Odnowienia i zalesienia na terenie Nadleśnictwa Olsztyna wg Planu Urządzenia Lasu na okres 2015-2024:
• na terenach otwartych
• zręby, halizny, płazowiny 557,78 ha
• grunty nieleśne 6,66 ha
• pod osłoną drzewostanu
• przy rębniach złożonych 465,87 ha
• dolesienia luk i przerzedzeń 10,12 ha
Odnowienia mogą być sztuczne, kiedy las zostaje posadzony lub posiany przez człowieka lub naturalne. Właściwie prowadzona gospodarka leśna oraz dogodne warunki siedliskowe sprawiają, że udział odnowień naturalnych w Nadleśnictwie Olsztyn jest znaczny. W roku 2016 zajmowały 23 % powierzchni wszystkich odnowień.
Tak właśnie wyglądają liczne odnowienia naturalne sosny zwyczajnej na terenie Nadleśnictwa Olsztyn
a tak buka zwyczajnego...
Jednak skąd leśnik wie ile sadzonek ma się znaleźć na odnawianej powierzchni?
Gospodarowanie w lesie regulują Ustawy, Rozporządzenia, Zarządzenia dyrektora generalnego LP. Załącznikiem do Zarządzenie Nr 53 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 21.11.2011r. są właśnie Zasady Hodowli Lasu. Jest to instrukcja która zawiera szczegółowe cele i zasady gospodarki leśnej. Ta właśnie instrukcja, podaje orientacyjne liczby sadzonek dla gatunku w tysiącach sztuk na 1 hektar, które wynikające z odległości miedzy sadzonkami,więźby – czyli schematu według którego drzewka będą sadzone.
Pielęgnowanie drzewostanu
Celem zabiegów pielęgnacyjnych jest wzrost jakości produkowanego surowca, a także zwiększenie odporności drzewostanu na działanie czynników biotycznych (np. owadów), abiotycznych (np. uszkodzenia od wiatru, śniegu), antropogenicznych. Zabiegi pielęgnacyjne to także regulowanie składu gatunkowego, form zmieszania gatunków, regulowanie zwarcia i kształtowanie klimatu wnętrza lasu.
Rozmiar zadań związanych z pielęgnacją młodego pokolenia wg Planu Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Olsztyn na okres 2015-2024:
• Pielęgnowanie lasu na powierzchni 11668,64
w tym:
- pielęgnowanie upraw - 855,09
- pielęgnowanie młodników 1466,34
- trzebieże 9347,21
Selekcja i nasiennictwo
Dział ten ma za zadanie zachowanie najcenniejszych populacji drzew i ich systematyczne odtwarzanie.
Czynności związane z gospodarką nasienną w leśnictwie:
• ocena nasion – ich pochodzenia i walorów genetycznych
• zapewnienie trwałości lasu poprzez bogactwo gatunkowe,
• zapewnienie dostawy nasion na odpowiednim poziomie
• wybór i wykorzystanie najcenniejszych populacji rodzimych gatunków
• eliminowanie udziału gatunków obcych i obcego pochodzenia w tworzeniu nasion drzew i krzewów
• popieranie rodzimych, długowiecznych populacji ukształtowanych w wyniku selekcji
• poszerzanie zasięgu występowania najlepszych populacji, które dobrze dostosowują się do zmieniających się warunków środowiska.
Zachowaniu odrębności cennych rodzimych gatunków lasotwórczych służy podział Polski na regiony nasienne. Nadleśnictwo Olsztyn znajduje się w regionach nasiennych nr 10, 20, 21, 25.
Wyselekcjonowaną bazę nasienną stanowią:
1. Drzewostan wyselekcjonowany -v dojrzały dobrze ukształtowany drzewostan, wybierany jest spośród gospodarczych drzewostanów nasiennych. Jest on wyłączony od wyrębu, a jego głównym zadaniem jest intensywna produkcja nasion. Drzewostan taki można usunąć tylko za zgodą dyrektora generalnego Lasów Państwowych, dopiero wtedy, gdy przestanie spełniać funkcje nasienne. W terenie, drzewostany te są oznakowane się opaskami koloru żółtego o linii ciągłej, dodatkowo drzewa narożne oznakowane są dużą literą „N" tego samego koloru, a na obrzeżach ustawiane są tablice informacyjne. W naszym nadleśnictwie są dwa takie drzewostany sosny zwyczajnej w regionie nasiennym 21 o łącznej powierzchni 31,89 ha.
2. Drzewostany znanego pochodzenia - są to drzewostany wyróżniające się w danym regionie jakością hodowlaną, o pozytywnych cechach, zdrowe. Nasiona zbiera się u gatunków iglastych głównie z drzew ściętych, u gatunków liściastych głównie z ziemi lub drzew stojących do wieku rębności. Użytkowanie rębne odbywa się w latach dobrego lub przynajmniej średniego urodzaju nasion danego gatunku. W miarę usuwania tych drzewostanów wybiera się nowe o podobnych cechach i funkcjach. Ewidencję drzewostanów prowadzą nadleśnictwa i Regionalne Dyrekcje LP. W terenie drzewostany te są oznakowane opaskami koloru żółtego o linii przerywanej. W Nadleśnictwie Olsztyn istnieją drzewostany znanego pochodzenia dla takich gatunków jak: Sosna zwyczajna, Świerk pospolity, Dąb szypułkowy, Brzoza brodawkowata, Olcha czarna, Klon jawor, Jodła pospolita
3. Źródła nasion są to grupy drzew z których pozyskiwany jest materiał sadzeniowy. Nadleśnictwo posiada źródło nasion czereśni ptasiej w regionie nasiennym 20. Liczba drzew tego gatunku wynosi 566, na powierzchni 1,94 ha.
Nadleśnictwo posiada także źródło nasion klonu zwyczajnego – liczba drzew 12 na powierzchni 12,97 ha.
4. Plantacja nasienna
Na plantacji nasiennej rozmieszcza się :
· klony – wegetatywne potomstwo drzew matecznych uzyskiwane poprzez szczepienie, bądź ukorzenianie pędów
· rody – generatywne potomstwo drzew matecznych uzyskiwanego z nasion w odpowiedniej ilości i określonym rozmieszczeniu.
Plantacje takie powinny być izolowane od tego samego gatunku, w celu niedopuszczenia krzyżowania z niepożądanymi pyłkami.
Plantacje nasienne dostarczają nasion, które reprezentują genotypy drzew matecznych, co w efekcie daje potomstwo o ulepszonych cechach dziedzicznych.
Nadleśnictwo Olsztyn posiada plantacje nasienne klonowe w regionie nasiennym 251:
- lipy drobnolistnej z 32 klonów, na której początkowo posadzono 3397 szczepów na pow. 16,05 ha.
- modrzewia europejskiego z 31 klonów, na której początkowo posadzono 2 696 szczepów na pow. 13,60 ha
5. Uprawy pochodne – z nasion wybranych drzewostanów wyselekcjonowanych. Nadleśnictwo założyło bloki upraw pochodnych sosny w czterech leśnictwach, które po osiągnięciu wieku obradzania nasion stanowić będą bazę nasienną.
6. Drzewostan zachowawczy – drzewostan wytypowany do zachowania puli genetycznej
ze względu na jej określone cechy. Ewidencję drzewostanów zachowawczych prowadzi nadleśnictwo, RDLP i DGLP. W naszym nadleśnictwie istnieje taki drzewostan zachowawczy sosny zwyczajnej o powierzchni 61,79 ha.
POJĘCIA ZWIAZANE Z HODOWLĄ LASU
Czyszczenia późne – zabiegi pielęgnacyjne prowadzone w młodych drzewostanach po osiągnięciu przez nie zwarcia.
Mają one na celu rozluźnienie drzewostanu i usuniecie drzew niepożądanych.
Czyszczenia wczesne– zabiegi pielęgnacyjne prowadzone w młodych drzewostanach zwykle przed osiągnięciem przez nie zwarcia. Mają one na celu usuniecie chwastów, drzew wadliwych i regulowanie składu gatunkowego.
DOMIESZKA BIOCENOTYCZNA i PIELĘGNACYJNA – drzewa w drzewostanie rozmieszczone pojedynczo lub w grupach. Ich pierwszorzędnym zadaniem jest spełnianie funkcji innych niż produkcyjne, pozytywnie oddziaływają na warunki środowiska, drzewa drzewostanu głównego (domieszka pielęgnacyjna), zwierzęta (domieszka biocenotyczna).
Melioracje leśne, MAŁA RETENCJA – maja na celu poprawę uwilgotnienia siedlisk leśnych, zahamowanie odpływu wód powierzchniowych, zachowanie różnorodności ekosystemów leśnych oraz ochronę przeciwpożarową lasu.
MONOKULTURA – drzewostan składający się z drzew jednego gatunku. Współcześnie sadzi się drzewostany z udziałami więcej niż jednego gatunku.
Oczyszczanie się drzew – proces naturalny związany z konkurencja w drzewostanie o światło w wyniku którego
zamierają najniżej położone gałęzie, w języku leśników mówimy, że drzewa odrzucają gałęzie najstarszych okółków.
Podkrzesywanie – czynność polegająca na mechanicznym usuwaniu gałęzi najstarszego okółka w celu polepszeniu
jakości surowca drzewnego.
Przebudowa drzewostanu– zmienianie całkowite lub częściowe składu gatunkowego drzewostanu w celu dostosowania go do siedliska.
Rębnia – to metody postępowania zgodnie z którymi stopniowo zastępuje się starsze, dojrzałe, pokolenie drzew innym pokoleniem – młodszym.
Siewka – młode drzewko wyrastające po skiełkowaniu z nasiona.
UPRAWA LEŚNA, NALOT – to pierwsza faza drzewostanu, pochodzącego z odnowienia sztucznego (uprawa) lub odnowienia naturalnego (nalot), do chwili zetknięcia się drzewek koronami czyli do nastąpienia zwarcia.
Wiek RĘBNOŚCI – przeciętnywiek, w którym drzewostan danego gatunku osiąga stan, który kwalifikuje go do wycięcia
czyli wyrębu.
Trzebieże– zabiegi pielęgnacyjne polegają na usuwaniu wyznaczonych drzew z drzewostanu dojrzewającego.
Zrąb – powierzchnia leśna, na której prowadzi się ścinkę drzew.